Deuteronomium

Ἐὰν δὲ εἰσέλθῃς εἰς τὴν γῆν ἢν κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι, οὐ μαθήσῃ ποιεῖν κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν ἐκείνων.

οὐχ εὑρεθήσεται θήσεται ἐν σοὶ περικαθαίρων τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ ἐν πυρί, μαντευόμενος μαντείαν, κληδονιζόμενος καὶ οἰωνιζόμενος, φαρμακοῖς

ἐπαείδων ἐπαοιδήν, ἐνγαστρίμυθος καὶ τερατοσκόπος, ὀπὸς, τοὺς νεκρούς.

ἔστιν γὰρ βδέλυγμα κυρίῳ τῷ θεῷ σου πᾶς ποιῶν ταῦτα· ἕνεκεν γὰρ τῶν βδελυγμάτων τούτων κύριος ἐξολεθρεύσει αὐτοὺς ἀπὸ σοῦ.

τέλειος ἔσῃ ἐναντίον Κυρίου τοῦ θεοῦ σου·

τὰ γὰρ ἔθνη ταῦτα οὓς σὺ κατακληρονομεῖς αὐτούς, οὗτοι κληδόνων καὶ μαντειῶν ἀκούσονται· καὶ σοὶ οὐχ οὕτως ἔδωκεν Κύριος ὁ θεός σου.

Προφήτην ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου ὡς ἐμὲ ἀναστήσει κύριος ὁ θεός σου σοί, αὐτοῦ ἀκούσεσθε.

κατὰ πάντα ὅσα ᾐτήσω παρὰ κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐν Χωρὴβ τῇ ἡμέρᾳ τῆς ἐκκλησίας λέγοντες οὐ προσθήσομεν ἀκοῦσαι τὴν φωνὴν κυρίου τοῦ θεοῦ σου, καὶ τὸ πῦρ τὸ μέγα τοῦτο οὐκ ὀψόμεθα ἔτι, οὐδὲ μὴ ἀποθάνωμεν.

καὶ εἶπεν κύριος πρὸς μέ Ὀρθῶς πάντα ὅσα ἐλάλησαν πρὸς σέ·

προφήτην αὐτοῖς ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν ὥσπερ σέ, καὶ δώσω τὰ [*](AF) [*](5 κύριος] + ο θς σου AF | του θεοῦ] + σου AF | αυτου] κݲυݲ AF | Ισρ.] πάσας τὰς ἡμέρας AF 6 Λευιτης BbAF | πόλεων] + ὑμῶν AF | πὰν· τῶν τῶν | υἷ’ sup ras Bab | εκλεξηται] ι sup ras Bac + κς AF 7 λειτουργησει] λ sup ras Bac pr καὶ AF | Λευῖται BbAF | ἔναντι AF | om του θεοῦ σου AF 9 om σου Α 10 εὑρεθήσεται] εὑρήσεται Α | καὶ 1°] η AF om ἐν πυρὶ F | κληδονιζ.] pr καὶ AF | φάρμακος AF 11 επαειδων] ἐπαοιδῶν BbA επαδωνF F | περατοσκοτος (sic) Α | επερωτων] pr καὶ AF 12 βδελυγματω F* (v superset F1vid | κύριος] + ο θεὸς σου AF | σου 2°] προσώπου AF 13 ἔναντι Α 14 κατακληρονομήσεις F | κληδονων κληδονισμῶν AF | καὶ σοι] σοι ’δε AF 15 om ὡς ἐμὲ F* (hab F1mg) σοι κݲςݲ ο θݲςݲ σου AF 16 om του 1° F | σου 2°] ἤμων AF AF 18 τῶν ἀδελφῶν] pr μέσου AF | τὰ ῥήματα] τὸ ῥῆμα AF)

καὶ ὁ ἄνθρωπος ὃς ἐὰν μὴ ἀκούσῃ ὅσα ἐὰν λαλήσῃ ὁ προφήτης ἐκεῖνος ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐγὼ ἐκδικήσω ἐξ αὐτοῦ. πλὴν ὁ προφήτης ὃς ἂν ἀσεβήσῃ λαλῆσαι ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου ῥῆμα ὃ οὐ προσέταξα λαλῆσαι, καὶ ὃς ἂν λαλήσῃ ἐν ὀνόματι θεῶν ἑτέρων, ἀποθανεῖται ὁ προφήτης ἐκεῖνος. ἐὰν δὲ εἴπῃς ἐν τῆ καρδίᾳ σου Πῶς γνωσόμεθα τὸ ῥῆμα ὃ οὐκ ἐλάλησεν κύριος; ὅσα ἐὰν λαλήσῃ ὁ προφήτης ἐκεῖνος τῷ ὀνόματι κου, καὶ μὴ γένηται καὶ μὴ συμβῇ, τοῦτο τὸ ῥῆμα ὃ οὐκ ἐλάλησεν Κύριος· ἐν ἀσεβείᾳ ἐλάλησεν ὁ προφήτης ἐκεῖνος, οὐκ ἀφέξεσθε αὐτοῦ.

XIX

XIXτὴν γῆν, καὶ κατακληρονομήσητε αὐτούς, καὶ κατοικήσητε ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν καὶ ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν,

τρεῖς πόλεις διαστελεῖς σεαυτῷ ἐν μέσῳ τῆς γῆς σου ἧς Κύριος

στόχασαί σοι τὴν ὁδόν· καὶ τριμεριεῖς τὰ ὅρια τῆς γῆς σου ἢν κατα- μερίζει σοι κύριος ὁ θεός σου, καὶ ἔσται καταφυγὴ ἐκεῖ παντὶ φονευτῇ.

τοῦτο δὲ ἔσται τὸ πρόσταγμα τοῦ φονευτοῦ ὃς ἂν φύγῃ ἐκεῖ καὶ ζήσεται· ὃς ἂν πατάξῃ τὸν πλησίον αὐτοῦ οὐκ εἰδώς, καὶ οὗτος οὐ μισῶν αὐτὸν πρὸ τῆς ἐχθὲς καὶ τρίτης.

καὶ ὃς ἂν εἰσέλθῃ μετὰ τοῦ πλησίον εἰς τὸν δρυμὸν συναγαγεῖν ξύλα, καὶ ἐκκρουσθῇ ἡ χεὶρ αὐτοῦ τῇ ἀξίνῃ κόπτοντος τὸ ξύλον, καὶ ἐκπεσὸν τὸ σιδήριον ἀπὸ τοῦ ξύλου τύχῃ τοῦ πλησίον, καὶ ἀποθάνῃ, οὗτος καταφεύξεται εἰς μίαν τῶν πόλεων τούτων καὶ ζήσεται·

ἵνα μὴ διώξας ὁ ἀγχιστεύων τοῦ αἵματος ὀπίσω τοῦ φονεύσαντος, ὅτι παρατεθέρμανται τῇ καρδίᾳ, καὶ καταλάβῃ αὐτόν, ἐὰν μακροτέρα ἦν ἡ ὁδός, καὶ πατάξῃ αὐτοῦ ψυχήν· καὶ τούτῳ οὐκ ἔστιν κρίσις θανάτου, ὅτι οὐ μισῶν ἦν αὐτὸν πρὸ τῆς ἐχθὲς οὐδὲ πρὸ τῆς τρίτης.

διὰ τοῦτο ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι [*](19 ο ανθρωπος] + ἐκεῖνος AF | ἀκούση] + τῶν λόγων αὐτοῦ AF | ἔαν 2°] F | om ἐκεῖνος AF | ἔπι τὼ ὂν. μου ο προφ. Α | ἐκδικῶ F 20 ἀν’ 1°] ν Α | ῥῆμα ἔπι τὼ ὂν. μου AF | προσέταξα προσ|εταξα Β* προσε|ταξα Bb)] ἀυτῶ AF ἐν] ἐπ’ AF 21 ειπης] λέγης F 22 εαν] ἀν’ F | om εκεις, 1° AF τοι ὀνόματ’] pr ἔπι AF | γένηται] + τὸ ῥῆμα AF | om | om ο 2° F | om ἐκεῖνος 2° Α* (hab A1?a?(mg) F | αὐτοῦ] pr IX 1 ο θεὸς 2°] + σου AF | γῆν] + ἀυτῶν AF | κατακληρονομήσεις AF τοικησης AF | καὶ ἐν τοῖς οἴκοις ἀυτῶν bis scr F 3 καταμεριει F | φουτη] pr τὼ Α 4 εσται] ἐστιν AF | οὐκ εἰδὼς] ακουσιως AF | χθὲς | τριτης] *vid(??) pr πρὸ τῆ AF 5 πλήσιον] + αὐτοῦ AF | εκκρουσθη Α*vidF] εκκρουση Α a 6 του αιματος] τὸ αἷμα F | τῆ καρδίαι τῆ αὐτοῦ Α τὴν καρδίαν αὐτοῦ F | ἢν] η AF | ψυχην] pr τὴν AF + καὶ F | χθὲς Bb | οὐδὲ] καὶ AF 7 σοι ἐντέλλομαι AF)

ἐὰν δὲ ἐμπλατύνῃ Κύριος ὁ θεός σου τὰ ὅριά σου ὃν τρόπον ὤμοσεν τοῖς πατράσιν σου, καὶ δῷ σοι κύριος πᾶσαν τὴν γῆν ἣν εἶπεν δοῦναι τοῖς πατράσιν σου,

ἐὰν ἀκούσῃς ποιεῖν πόσας τὰς ἐντολὰς ταύτας ἃς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, ἀγαπᾷν κύριον τὸν θεόν σου, πορεύεσθαι ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας· καὶ προσθήσεις σαυτῷ ἔτι τρεῖς πόλεις πρὸς τὰς τρεῖς ταύτας·