Genesis
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.
καὶ προσεκύνησεν Ἀβραὰμ ἐναντίον τοῦ λαοῦ τῆς γῆς·
καὶ εἶπεν τῷ Ἐφρὼν εἰς τὰ ὦτα ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ τῆς γῆς Ἐπειδὴ πρὸς ἐμοῦ εἶ, ἄκουσόν μου· τὸ ἀργύριον τοῦ ἀγροῦ λάβε παρ᾿ ἐμοῦ, καὶ θάψον τὸν νεκρόν μου ἐκεῖ.
[*](D 22 Xασαδ D (Χασ.. D) | Φαλδας] Φαλδαλ D*vi (Φαλδας D1?) | om και τον Ιελδαφ D 24 Ρεηρα] Ρεημα D | τον Τααμ και [τον] Ταβεκ D XXIII 1 Σαρρας· D | επτα] + ετη ζωης Σαρρας· D 3 om Αβρααμ 2° D | Χετ] pr [το]υ D 4 εκει] απ εμου D 5 Χετ] pr του D 6 ει συ D Ι τὸ μν. αὐτοῦ κωλύσει] μὴ κωλύση τὸ μν. αὐτοῦ D Ι του θάψαι] θαφον D 7 Χετ] pr του D 9 μεριδει Α μερει D sil (μερϊ D vid) | δοτε] δοτω D | μνημνημείου] pr του D 13 om εναντιον D | θαψον] θαψω D sil)ἀπεκρίθη δὲ Ἐφρὼν τῷ Ἀβραὰμ λέγων
Οὐχί, κύριε, ἀκήκοα γάρ· [*](Α) τετρακοσίων διδράχμων ἀργυρίου· ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ τί ἄν τοῦτο; σὺ δὲ τὸν νεκρόν σου θάψον.
καὶ ἤκουσεν Ἀβραὰμ τῷ Ἐφρών· καὶ ἀπεκατέστησεν Ἀβραὰμ τῷ Ἐφρὼν τὸ ἀργύριον ὃ ἐλάλησεν εἰς τὰ ὦτα τῶν υἱῶν Χέτ, τετρακόσια δίδραχμα ἀργυρίου δοκίμου ἐντόροις.
καὶ ἔστη ὁ ἀγρὸς Ἐφρών, ὃς ἦν ἐν τῷ διπλῷ σπηλαίῳ, ὅς ἐστιν κατὰ πρόσωπον Μαθβρή, ὁ ἀγρὸς καὶ τὸ σπήλαιον ὃ ἦν αὐτῷ, καὶ πᾶν δένδρον ὃ ἦν ἐν τῷ ἀγρῷ, ὅ ἐστιν ἐν τοῖς ὁρίοις αὐτοῦ κύκλῳ,
τῷ Ἀβραὰμ εἰς κτῆσιν ἐναντίον τῶν υἱῶν Χέτ καὶ πάντων τῶν εἰσπορευομένων εἰς τὴν πόλιν.
μετὰ ταῦτα Ἔθαψεν Ἀβραὰμ Σάρραν τὴν γτωαῖκα αὐτοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ ἀγροῦ τῷ διπλῷ, ὅ ἐστιν ἀπέναντι Μαμβρή· § αὕτη ἐστὶν Χεβρὼν ἐν τῇ γῇ Χανάαν.
καὶ ἐκυρώθη § ὁ ἀγρὸς καὶ τὸ σπήλαιον ὃ ἦν αὐτῷ τῷ Ἀβραὰμ εἰς κτῆσιν τάφου πα ἁ τῶν υἱῶν Χέτ.
Καὶ Ἀβραὰμ ἦν πρεσβύτερος προβεβηκὼς ἡμερῶν, καὶ κύριος εὐλόγησεν τὸν Ἀβραὰμ κατὰ πάντα.
καὶ εἶπεν Ἀβραὰμ τῷ παιδὶ αὐτοῦ, τῷ πρεσβυτέρῳ τῆς οἰκίας αὐτοῦ, τῷ ἄρχοντι πάντων τῶν αὐτοῦ Θὲς τὴν χεῖρά σου ὑπὸ τὸν μηρόν μου,
καὶ ἐξορκίσω σε κύριον τὸν θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ἵνα μὴ λάβῃς γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ἰσαὰκ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, μεθ’ ὦν ἐγὼ οἰκῶ μετ’ αὐτῶν·
ἀλλὰ εἰς τὴν γῆν μου οὗ ἐγενόμην πορεύσῃ ¶ καὶ εἰς τὴν φυλήν μου, καὶ λήμψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ἰσαὰκ ἐκεῖθεν.
εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ παῖς Μή ποτε οὐ βούλεται ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετ’ ἐμοῦ ὀπίσω εἰς ἐκεῖθεν;
εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν Ἀβραὰμ Πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ἀποστρέψῃς τὸν υἱόν μου ἐκεῖ·
Κύριος ὁ θεὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὁ θεὸς τῆς γῆς, ὃς ἔλαβέν με ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου καὶ ἐκ τῆς γῆς ἧς ν, ὃς ἐλάλησέν μοι καὶ ὤμοσέν· μοι λέγων Σοὶ δώσω τὴν γῆν ¶ D καὶ τῷ σπέρματί σου· αὐτὸς ἀποστελεῖ τὸν ἄγγελον αὐτοῦ σου, καὶ λήμψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ἰσαὰκ ἐκεῖθεν.
ἐὰν μὴ θέλῃ ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετὰ σοῦ εἰς τὴν γῆν ταύτην, καθαρὸς [*](15 οὔχι] ουδα D 1°] σου 1°] 1°] pr ανα[μεσον] D 16 τὼ Εφρων D 17 ὃς ἐστιν] ο ἐστιν D Ι ἀυτῶ] pr ἐν D | om κα πὰν D Ι τοῖς οριοις] pr πᾶσιν D σιν D) 18 καὶ παντ’ sup ras Α 1? α? 19 om τῆ D 20 ἀυτῶ] pr ἐν ℵ Dsil XXIV 2 post τῶν ras 2 litt Α 3 εξορ- Α*vid D] ἐξορκιῶ A 1? ℵ Ι τῆς 7175] pr ’τον ݲ ℵ D sil | μετ’ ἀυτῶν] om ℵ* ν αὐτοῖο 4 ἄλλα] ἀλλ’ η D vid Ι ἐγενόμην ℵ D | πόρε.. ℵ 5 πορευθηναι] ἐλθεῖν D ειν D) θην D sil | σοι] τὼ σπέρματι σου ℵ Ι om κα τὼ σπ. σου | om Ισαακ ℵ)
Καὶ ἔθηκεν ὁ πάις τὴν Χεῖρα αὐτοῦ ὑπὸ τὸν μηρὸν Ἀβραὰμ [*](§ ℵ) τοῦ κυρίου αὐτοῦ, καὶ ὤμοσεν αὐτῷ περὶ τοῦ § ῥήματος τούτου.
καὶ ἔλαβεν ὁ παῖς δέκα καμήλους ἀπὸ τῶν καμήλων τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἀγαθῶν τοῦ κυρίου αὐτοῦ μεθ’ ἑαυτοῦ, καὶ ἀναστὰς εἰς τὴν Μεσοποταμίαν εἰς τὴν πόλιν Ναχώρ.
καὶ ἐκοίτὰς καμήλους ἔξω τῆς πόλεως παρὰ τὸ φρέαρ τοῦ ὕδατος τὸ ψέ, ἡνίκα ἐκπορεύονται αἱ ὑδρευόμεναι.