Genesis
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.
καὶ εἶπεν Ἀβραὰμ τοῖς παισὶν αὐτοῦ Καθίσατε [*](D 22 om ’δε D | Φικολ AD 25 ηλλεξεν Α ε 1° sup ras A1) 26 D | ἀλλ’ η 29 om τούτων D (Dvid) 30 ωσιν] + μοι D sil 32 ὅρκου AD vid | Φιχολ D 33 ἔπι] ἐν D | ὅρκου] ὁρκισμοῦ D XXII 2 ανενεγκαι D | om ἔκει D Ι ολοκαρπωσσ] ὁλοκαύτωσιν D Ι ἐφ’ ἐν] ἔπι ἐν D Ι ὢν ἔαν D 3 om Αβρααμ D | παρέλαβεν δε]· καὶ παρελ. D Ι οὐ εἶπεν D)
ἔλαβεν δὲ Ἀβραὰμ τὰ ξύλα τῆς ὁλοκαρπώσεως καὶ ἐπέθηκεν Ἰσαὰκ τῷ υἱῷ αὐτοῦ· ἔλαβεν δὲ κοὶ τὸ πῦρ μετὰ καὶ καὶ τὴν μάχαιραν, καὶ ἐπορεύθησαν οἱ δύο ἅμα.
καὶ εἶπεν Ἰσαὰκ πρὸς Ἀβραὰμ τὸν πατέρα αὐτοῦ εἴπας Πάτερ· ὁ δὲ εἶπεν Τί ἐστιν, τέκνον ; λέγων ἰδοὺ τὸ πῦρ καὶ τὰ ξύλα· ποῦ ἔστιν τὸ πρόβατον τὸ εἰς ὁλοκάρπωσιν ;
εἶπεν δὲ Ἀβραάμ ’O θεὸς ὄψεται ἅμα ἦλθον ἐπὶ τὸν τόπον ὃν εἶπεν αὐτῷ ὁ θεός.
καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Ἀβραὰμ θυσιαστήριον καὶ ἐπέθηκεν τὰ ξύλα· καὶ συμποδίσας Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐπέθηκεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπάνω τῶν ξύλων.
καὶ ἐξέτεινεν Ἀβραὰμ τὴν χεῖρα αὐτοῦ λαβεῖν τὴν μάχαιραν, σφάξαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ.
καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ἄγγελος κυρίου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀβραὰμ Ἀβραάμ. ὁ δὲ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ.
καὶ εἶπεν Μὴ ἐπιβάλῃς τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ παιδάριον, μηδὲ ποιήσης αὐτῷ μηδέν· νῦν γὰρ ἔγνων ὅτι φοβῇ τὸν θεὸν σύ, καὶ οὐκ ἐφείσω τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ δι’ ἐμέ.
καὶ ἀναβλέψας Ἀβραὰμ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ ἴδεν, καὶ ἰδοὺ κριὸς εἷς κατεχόμενος ἐν φυτῷ σαβὲκ τῶν κεράτων . καὶ ἐπορεύθη Ἀβραὰμ καὶ ἔλαβεν τὸν κριόν, καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν εἰς ὁλοκάρπωσιν ἀντὶ Ἰσαὰκ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.
καὶ ἐκάλεσεν Ἀβραὰμ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου κύριος ἴδεν· ἵνα εἴπωσιν σήμερον Ἐν τῷ ὄρει κύριος ὤφθη.
καὶ ἐκάλεσεν ἄγγελος κυρίου τὸν Ἀβραὰμ τερον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγων
Κατ᾿ ἐμαυτοῦ ὤμοσα, λέγει κύριος, οὗ εἵνεκεν ἐποίησας τὸ ῥῆμα τοῦτο καὶ οὐκ ἐφείσω τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ δι’ ἐμέ,
εἰ μὴν μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε, καὶ πλῆ πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου ὡς τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὡς τὴν τὴν παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης· καὶ κληρονομήσει τὸ σπέρμα σου τὰς πόλεις τῶν ὑπεναντίων.
καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματι ¶ σου πάντα τὰ ἔθνη, ἀνθ’ ὦν ὑπήκουσας τῆς ἐμῆς φωνῆς.
ἀπεστράφη δὲ Ἀβραὰμ πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ, καὶ ἀναστάντες ἐπορεύθησαν ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου· καὶ κατῴκησεν Ἀβραὰμ ἐπὶ τῷ φρέατι τοῦ ὅρκου.
[*](5 παίδιον] παθ[δ]αριπ[ον] D | αναστρεψωμεν AD | πρὸς ὑμὰς] ἐκεῖθεν D 6 ὁλοκαρπώσεως] ολοκαυτω... D Ι ελα[βεν] ’δε μ[ε]τα χε[ι]ρα καὶ τ[ο πυρ’] καὶ τὴν μαχαιρ[αν] D 7 καὶ εἶπεν] εἶπεν ’δε D Ι om εἴπας D | λέγων AD | ὁλοκάρπωσιν] ὁλοκαύτωσιν D 9 om Αβρααμ D 11 om ἀυτῶ D sil Ι om ο ’δε εἶπεν Α (hab D ο ’δε εἰ...) 12 σὺ ’τον ݲ D 17 εἰ μὴν AD 18 σπερI... D)Ἐγένετο δὲ μετὰ τὰ ῥήματα ταῦτα καὶ ἀνηηέλη τῷ Ἀβραὰμ λέγοντες Ἰδοὺ τέτοκεν Μελχὰ καὶ αὐτὴ υἱοὺς Ναχώρ τῷ ἀδελφῷ σου,
τὸν Ὢξ πρωτότοκον καὶ τὸν Bαὺξ ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ τὸν Kαμουὴλ [*](§ D)πατέρα Σύρων, §
καὶ τὸν Χάσζαδ καὶ τὸν Ἁζαῦ καὶ τὸν φαλδὰς καὶ τὸν Ἰελδὰφ καὶ τὸν Βαθουήλ.
καὶ Βαθουὴλ ἐγέννησεν τὴν ῾Ρεβέκκαν. ὀκτὼ οὗτοι υἱοὶ οὓς ἔτεκεν Μελχὰ τῷ Ναχώρ τῷ ἀδελφῷ Ἀβραάμ.
καὶ ἡ παλλακὴ αὐτοῦ ᾗ ὄνομα Ῥεηρά, ἔτεκεν καὶ αὐτὴ τὸν Tάβεκ καὶ τὸν Tάαμ καὶ τὸν Tόχος καὶ τὸν Mωχά.