Περὶ ὀρθογραφίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

Ῥάβεννα πόλιϲ Ἰταλίαϲ. Ἕρμιπποϲ ὁ Βηρύτιοϲ Ῥούενναν αὐτὴν καλεῖ. Διονύϲιοϲ δ’ ἐν ἑκκαιδεκάτῳ Ῥωμαικῆϲ ἀρχαιολογίαϲ καὶ πληθυντικῶϲ [*](1.1 Hes. l. 2 Hes. de scriptura per ει cf. Schmidt., St. B. 539, 1 τὰ Πύθια habet. l. 3 Hes. l. 4 Hes., Lob. Proll. 260. l. 5 Choer. 254, 27. l. 6 Choer. 247, 32, Hes. l. 7 Choer. 254, 22, Arc. 121, 21, Hes. πυόν et πυιόν.) [*](l. 8 Hes. l. 9 Hes. l. 12 Hes. l. 13 Hes. l. 14 Hes., E. M. 699 10 πώϋγγεϲ αἰ αἴθυιαι. l. 16 E. M. 700. 25; cf. fr. περὶ παθῶν in E. M. 210 43 et simillimum de ῥά praeceptum ap. Apollon. de adv. p. 567. Hes. habet ῥᾴ, ῥᾷτοϲ, ῥᾳδίωϲ, porro ῥᾴδια; ῥᾴων, ῥᾷον, ῥᾷϲτα et haec a ῥᾴδιοϲ composita. ῥᾳδιουργεῖ, ῥᾳδιουργόϲ, ῥᾳθυμία, ῥᾴθυμοϲ, ῥᾳϲτωνεύεται, ῥᾳϲτώνη, de quibus E. M. 700. 50 ῥᾳδιουργεῖν τὰ παρὰ τὸ ῥᾴδιον ἔχουϲι τὸ ῑ προϲγεγραμμένον οἶον ῥᾴθυμοϲ ῥᾳϲτώνη; de ῥάων Choer. Ep. in Psalm. 135, 26 ῥᾴων ἔχει τὸ ῑ. τὰ γὰρ εἰϲ ων διϲύλλαβα καθαρὰ διφθόγγῳ παραληγόμενα δ᾿ ἐϲτί καὶ τὰ μὲν δύο ἐκφωνε τὸ ῑ πλείων, μείων, τὰ δὲ δύο οὐχί, ῥάων λῴων. Cf. E. M. 700, 56. — Porro Hes. habet ῥηϊδίωϲ et ῥηΐδια. l 30 St. B.)

576
καὶ διὰ τοῦ η καὶ δι᾿ ἑνὸϲ ν «ἀμφότεροι ἀπήντηϲαν Φλουμίῳ (an Οὐολουμνίῳ Mein.) περὶ τοὺϲ καλουμένουϲ Ῥαβηνούϲ᾿.