Περὶ ὀρθογραφίας
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
παρείαϲ τὸ ϲημαῖνον τὸν ὄφιν διὰ τῆϲ ει διφθόγγου γράφεται οἷον παρείαϲ παρείου καὶ ἔϲτιν ἡ χρῆϲιϲ παρὰ Ἀριϲτοφάνει ἐν Πλούτῳ (690) «ὀδὰξ ἐλαβόμην ὡϲ παρείαϲ ὢν ὄφιϲ». παρείαϲ δέ ἐϲτιν εἶδοϲ [*](l. 1 Choer. 253, 27, ubi corrupte πάδειοϲ. l. 2 E. M. 657, 50. l. 4 Choer. 253, 28. l. 5 Zon. 1496. l. 7 Ep. Cr. 1 316, 18. l. 11 Hes. l. 12 Hes. E. M. 648, 25 παλίϲκιοϲ. l. 13 Choer. 249, 1, E. M 648, 42, Hes. l. 16 E, M. 650, 7 quae sequuntur neque Herodianea sunt et confusa esse animadvertit Ahrens de dial. Dor. p. 302. l. 20 Hes. πανδοκεῖον: ει δίφθογγοϲ. κτητικὸν γὰρ ἀπὸ τοῦ πανδοκεύϲ Choer. 254, 4; Hes. habet etiam πανδοχεύϲ. l. 21 Choer. 247, 11. l. 22 Hes. l. 23 Hes. Choer. 251, 27, E. M. 651," 5 παρὰ τὸν δεύϲω μέλλοντα τὸν ϲημαίνοντα τὸ βρέξω γέγονε παράδευϲοϲ καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ υ εἰϲ ε παράδειϲοϲ. ἢ παρὰ τὴν δεῖϲα, ὃ ϲημαίνει τὴν ὑγραϲίαν, παράδειϲοϲ. l. 24 Hes. idem: πόρδαλιϲ ὁ ἄρϲην, ἡ δὲ θήλεια πάρδαλιϲ. ὁ μὲν ἀπὸ τοῦ προάλλεϲθαι ἡ δὲ ἀπὸ τοῦ παράλλεϲθαι. Similiter Apion et Herodotus ap. Eustath. 890, 9, Ep. Cr. I 356, 18, E. M. 652, 29 ubi: ἐπὶ μὲν τοῦ ζῴου διὰ τοῦ o δεῖ προφέρεϲθαι, ἐπὶ δὲ τοῦ δέρματοϲ (sc. παρδαλῆϲ) διὰ τοῦ α. l. 25 Choer. 251, 34, Ep. Cr. I 343, 13, E M. 650, 32. cf. praeterea Ahrens p. 191 not. 5. l. 29 Choer. Dict. 32, 9 et 119, 30, Hes. παρεῖαι ὄφειϲ ὄφεων εἴδη μεγάλαϲ παρειὰϲ ἐχόντων.)