Περὶ ὀρθογραφίας

πάρδαλιϲ ποιὸϲ ὄρνιϲ. — παρδαλέην παρδάλεωϲ δοράν. παρειαί: ει. παραῦαι (pro παραυναί praeeunte Ahrensio de dial. Aeol. p. 36) λέγουϲιν οἱ Αἰολεῖϲ τρέποντεϲ τὸ ῑ εἰϲ υ καὶ τὸ ε εἰϲ α. καὶ ἄλλωϲ ὅτι εὕρηται καὶ παρήϊα κατὰ διάϲταϲιν τοῦ ῑ καὶ ἐκτάϲει τοῦ ε εἰϲ η.