Περὶ ὀρθογραφίας
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
κράτεια: παρὰ τὸ κρατῶ κράτεια ὡϲ ἀνθῶ Ἄνθεια.
[*](ἐγένετο τὸ κολῳόϲ, τοῦ o τραπέντοϲ εἰϲ ω, διὸ καὶ τὸ ῑ γράφεται κλοιόϲ κλῳόϲ. 5 δὲ Φιλόξενοϲ παρὰ τὸ κλῶ τὸ κλάζω, ὅ ἐϲτι ἀπὸ τοῦ κλῶ κατὰ παραγωγὴν [κλωόϲ καὶ κολωόϲ] καὶ οὐ προϲγράφει τὸ ῑ, Philoxeni sententiam non recte relatam esse, quem ῑ scripsisse testantur etiam Au, Paris. III 366, 31 εἴρηται κολῳόϲ παρὰ τὸ κλῶ ῥῆμα, ὃ ϲημαίνει τὸ φωνῶ, καὶ γίνεται ῥηματικὸν ὄνομα κλῳόϲ ὡϲ ϲῶ (scr. pro ϲῶϲ) ϲῷοϲ καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ ο κολῳόϲ μετὰ τοῦ ἀνεκφωωήτου ῑ. ἐκ τούτου ἐγένετο κολῳῶ β ϲυζυγίαϲ τῶν περιϲπωμένων, τὸ β κολῳᾷϲ, ὁ παρατατικὸϲ ἐκολῴων καὶ τὸ γ ἐκολῴα «Θερϲίτηϲ δέ τι μοῦνοϲ ἀμετροεπὴϲ ἐκολώα» (Β 212). οὕτω Φιλόξενοϲ. Idem in E. Orion. 85, 11, ubi rectius ϲῶ pro ϲῶϲ, nam de rhematicis nominibus sermo est, quamquam Didymus a ϲῶϲ repe tivit ϲῷοϲ. l. 1 Choer. 234, 5, Hes. l. 2 Bes., ap. Plut. Thes. 4 κοωωίδαλϲ l. 3 Choer. 228, 4. l. 4 Hes. κώουϲ τὰ κοιλώματα τῆϲ γῆϲ καὶ πάντα τὰ ϲπήλαια ἔλεγον. St. B. 402, 8. l. 5 Choer. 228, 15, Hes. κοράλλιον λίθοϲ θαλάϲϲιοϲ ἐρυθρόϲ et κωραλλεῖϲ οἱ ἀναλέγοντεϲ τὸ κουράλιον περὶ Ϲικελίαν.)[*](1. 8 Hes. l. 9 Hes. l. 10 St. B . . ap. Hes. Κορωνία, quam formam quamvis non optimae notae inveniri tamen adnotavit Schmidt. l. 11 Hes. l. 12 Choer. 231, 15. τὸ δὲ ἰδίωϲ παρ’ Ἀθηναίοιϲ προπαροξύνεται. Theogn. 128, 22 E. M. 533, 30, Hes. corrupte κουρίον, quod Schmidt. in κούρειον mutavit. l. 13 Choer. 230, 16. l. 15 Hes. l. 16 Hes. l. 17 St. B. l. 19 Ϲhoer. 231 , 21, Hes. habet κράνεια λεπτοκάρυα a κράνειον et κρανία τόξον. εἶδοϲ δένδρου. περικεφαλαία (i. e. κράνια i. q. κράνεα a κράνοϲ). l. 22 St. B. l. 23 Hes., St. B. s. Κάρπαθοϲ. l. 24 Hes., Choer. 232, 12, apud quem ἡ τῶν κτηνῶν χλωροφαγία scribendum est pro χλοροφαφία. l. 26 Choer. 231, 23, E.)538