Περὶ ὀρθογραφίας

34. Choer. Orth. 266, 27: τρεῖϲ: τὸ περιϲπώμενον διὰ τῆϲ ει διφθόγγου· καὶ ὤφειλε διὰ τοῦ ι γράφεϲθαι, ἐπειδὴ τριῶν ἐϲτι ἡ γενικὴ τῶν [*](ad fr. 30. cf. Choer. Orth. 199, 15.) [*](ad fr. 31. In E. M., unde verba τῆϲ παραδόϲεωϲ οὕτωϲ ἐχούϲηϲ inserui, sequuntur ὁ μὲν Ἡρωδιανὸϲ διὰ τῆϲ ει διφθόγγου οἱ δὲ ποιηταὶ (? πρὸ αὐτοῦ) διὰ τοῦ ι, quo demonstratur technicum in E. Gud. esse Herodianum.) [*](ad fr. 32. Verba inde ab ὅπερ addidi ex Favorino, continent enim Herodiani sententiam, qui in Cathol. ap. Arcad. 156, et 174, 18 verbum ἀπειθῶ a. nomine ἀπειθήϲ propagatum affert. cf. Theogn. 149, 6.) [*](ad fr. 33. l. 22 in E. Gud. 328, 29 et in Cod. Paris. 2638 pro ὁ Ἡρωδιανόϲ scriptum est ὁ Ὦροϲ, sed E. M. rectum nomen servasse videtur, quum Herodiano sententia apta (E. M. 500, 39, E. Gud. 312, 14, Arcad. 119) exponatur; pro παρὰ τὸ κλίνω scripsi κλείω cum Schol. ad Od. ω 208, pro καὶ posui ὃ. l. 23 pro κλίϲιϲ ab hoc loco alieno scripsi κλιϲιάϲ.) [*](ad fr. 34. Quae sequuntur p. 267, 5 πρὸϲ ὅν ἐϲτιν εἰπεῖν, ὅτι πρῶτον κτλ. contra Herodiani sententiam a Choerobos· proferuntur.)

πληθυντικῶν καὶ τριϲὶν ἡ δοτική. τὰ δὲ ἔχοντα κατὰ τὴν γενικὴν καὶ δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ἐν τῇ παραληγούϲῃ τὸ ι καὶ ἐν τῇ εὐθείᾳ τῶν πληθυντικῶν ἔχουϲι τὸ ι κατὰ τὴν παραλήγουϲαν οἷον πόλιϲ πολίων πόλιεϲ, ὄφιϲ ὀφίων ὄφιεϲ· εἰ οὖν τριῶν καὶ τριϲίν, δῆλον ὅτι καὶ τρίεϲ διὰ τοῦ ι καὶ λοιπὸν κατὰ κρᾶϲιν τοῦ ι καὶ τοῦ ε εἰϲ ι δῆλον ὅτι μακρὸν τρῖϲ διὰ τοῦ ι ὥϲπερ πόλιεϲ πόλιϲ, μάντιεϲ μάντιϲ. ἀλλὰ λέγει ὁ τεχνικόϲ, ὅτι, ἵνα μὴ ϲυνεμπέϲῃ τῷ τρίϲ ἐπιρρήματι, τούτου χάριν οὐκ ἐγράφετο διὰ τοῦ ι, ἀλλὰ διὰ τῆϲ ει διφθόγγου. καὶ ἄλλωϲ ὅτι οἱ Αἰολεῖϲ διὰ τοῦ η γράφουϲιν αὐτὸ τρῆϲ ἔθοϲ ἔχοντεϲ τὴν ει δίφθογγον εἰϲ η τρέπειν.