Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

264. εἰϲίθμη: τὸ εἰϲίθμη βαρύνεται ὡϲ ϲτάθμη. BHQ.

[*](15 cf. Io. Al. 27, 34 ἡ ἐν πλεονάϲαϲα τῷ ῖ ἀνεϲτράφη, ᾦ ἔνι κούρη. Lehrs qu. ep. 72. 18 in cod. H exstat. ὁμοίωϲ ἀντὶ τῆϲ παρά, pro quibus substitui. id, quod Herodianus dicturus fuit cf. Lehrs qu. ep. 92. 33 in eod. P sunt haec: διὰ τὸ μέτρον ϲυνέϲταλται τὸ υ καὶ η. ἀντὶ ὑποτακτικοῦ τοῦ ἐντύνηαι ὡϲ καὶ ἐπὶ τοῦ etc., pro quibus posui, quae ipsum Herodianum scripsisse patet ex Il. Pr. Λ 192, ubi eadem exempla Homeri proponuntur, ef. etiam Θ 18. 40 in P scriptum est: βαρυτονητέον τὴν ἀπό. ϲημαίνει γὰρ τὸ ἄποθεν, quae in Herodiani sententiam converti ex Il. Pr. Ϲ 64. ef. Lehrs qu. ep. 94 et 97 et supra ad α 49. 89 ef. Lehrs qu. ep. 80. 93 de κάθηραν ef. Il.Pr.Ξ 171, de ῥύπα Ϲ 352: τὸ παρὰ τῷ ποιητῇ «κάθηράν τε ῥύπα πάντα», εἰ μὴ ἐϲτι πληθυντικὸν οὐδέτερον, μεταπλαϲμοῦ ἔχεται. Idem ψ 254. 106 ef. Il. Pr. Γ 454. 138 cf. supra ε 71. 200 ad φάϲθ’ cf. supra ε 129.)

146

265. ἐπίϲτιον: Ἰακὴ ἡ ϲυναλοιφή. τῷ δὲ τόνῳ ὡϲ ἐπίκριον. Q.

278. ἦ: βεβαιωτικῶϲ ἀναγνωϲτέον. Η.