Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

182. δὴ: περιϲπαϲτέον τὸν η. ἔϲτι γὰρ βεβαιωτικόϲ. P.

196. ἐτίθει πάρα πᾶϲαν: ἀναϲτρεπτέον τὴν πρόθεϲιν. P.

208. ἔνθα δέ κ’ αὖθι μένων: ἔνθα δὲ δύο μέρη λόγου. Π. Pr. 398. ἔϲτι δεικτικὸν τῆϲ ἐν τόπῳ ϲχέϲεωϲ, ὥϲτε πρὸ τῆϲ δε ϲυλλαβῆϲ ἡ ὀξεῖα. Il. Pr. Υ 390.

236. ϲτειλειόν: ὀξυτονητέον τὸ ϲτειλειόν. PQ.