Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

289. πρίν γέ ϲέ τῳ τήμαϲθαι Ἀχαιῶν, ὅϲτιϲ ἄριϲτοϲ· ἐγκλιτικὸν τὸ τῷ. H.

373. ἥλικεϲ ἰϲοφόροι: παροξυτονητέον τὸ ἰϲοφόροι· κατὰ γὰρ ἐνέργειαν ἡ ϲύνθεϲιϲ. H.

404. ἦδοϲ: ψιλωτέον τὸ ἤδοϲ. Η.

44. ἀλλὰ ϲὺ μὲν κατάλεξαι. τὸ προϲτακτικὸν φυλάξει τὸν διον τόνον. Π. Pr. Α 302.

61. ᾕρεον: δαϲέωϲ τὸ ᾕρεον. Η.

62. καὶ δέπα, ἔνθεν: ἐκτατέον τὸ δέπα. Η.

121. δμ ῳῶν: δμῳῶν ϲὺν τῷ ι καὶ περιϲπωμένωϲ. θηλυκὸν γάρ ἐϲτι. οὕτωϲ Ἀρίϲταρχοϲ καὶ Ἡρωδιανόϲ. H.

122. δακρυπλώειν: ϲύνθετον τὸ δακρυπλώειν. BΗQ.

183. ἐμοὶ δ’ ὄνομα κλυτὸϲ Αἴθων. ἐν τῇ Ὀδυϲϲείᾳ (h. l.) κατὰ παράθεϲιν ἀναγνωϲτέον «ἐμοὶ δ’ ὄνομα κλυτὸϲ Αἴθων ». ἰδίᾳ ϲυϲτῆϲαι γὰρ αὐτοῦ βούλεται τὸ ὄνομα, ἐπεί τοι ἔϲται κρεμάμενοϲ λόγοϲ. Π. Pr. Χ 51.