Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

242. Μάντιον: ὡϲ Φήμιον. Η.

[*](328 ἐπακούϲαι fuit Aristophanis scriptura, Aristarchi ἐπακούϲῃ.)[*](332 cf. supra 260. 411 cf. Herod. in An. Ox. II 52, 17. 432 in Mon. 38, 1, ubi hic versus affertur, lenis positus est ἐλεοῖϲιν. 476 cf. Arc. 31, 3.)[*](533 cf. Schol. ad ε 404 ἐπιωγαί.)[*](O 10 verba ὅτι ἀπὸ τοῦ παρακειμένου ἀλάλημαι inserui. cf. μ 284. 27 ex male intellecta Herodiani doctrina videtur profectum esse nam Herod ap. Arcad. 145, 14 de iambis qui uno vocabulo efficiuntur velut φίλοϲ ξένοϲ loquitur et 146, 10 distincte praecipitur: ἐὰν ϲυμβῇ πλείονα ἐφεξῆϲ ἐγκλιτικὰ εἶναι, πολλαὶ ἕπονται αἱ παράλληλοι ὀξεῖαι ὡϲ παρ’ Ὁμήρῳ «ἤ νύ ϲέ που δέοϲ ἴϲχει ἀκήριον (ε 812). cf. Lebrs qu. ep. 106. 105 in Ιl. Pr. l. c haec scripta sunt: πᾶϲα δίβραχυϲ λέξιϲ πρὸ ἐγκλιτικοῦ οὐκ ἐπιδέχεται ἐπάλληλον ὀξεῖαν, εἰ μὴ ἐπι-)

158

260. ἐπεί ϲε θύοντα κιχάνω: ἀπολύτωϲ ἡ ϲέ. H.

277. ἐπεί ϲε φυγὼν ἱκέτευϲα τὴν ϲε ἀτωνυμίαν ἐγκλιτικῶϲ ἀναγνωϲτέον. Ιl. Pr. Ζ 355.

285. πὰρ δέ οἶ αὐτῷ: ἀεὶ ἡ οἱ προταϲϲομένη τῆϲ ἐπιταγματικῆϲ ὀρθοτονεῖται, ϲεϲημειωμένου τοῦ «ἀλλά οἱ αὐτῷ Ζεὺϲ ὀλέϲειε βίην» (δ 667). Η.

297. Φεράϲ: τὰϲ Φηρὰϲ εἶπε διὰ τὸ μέτρον Φεράϲ. B. Vnd. 133.

309. ἵνα μή ϲε κατατρύχω: ἀπολύτωϲ ἡ ϲε. Η.

312. πύρνον: τὸ μὲν γένοϲ ἄδηλον παρὰ τῷ ποιητῇ, ὁ δὲ τόνοϲ ὡϲ τόρνοϲ. BΗQ.