Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
197. ἦ φίλοι ἄνδρεϲ ἱκάνετον. ἦ τι μάλα χρεώ: ἀμφοτέρουϲ τοὺϲ ϲυνδέϲμουϲ περιϲπαϲτέον· βεβαιωτικοὶ γάρ. A.
202. καθίϲτα: εἰ καθίϲτανε τὸ πλῆρεϲ, οὕτωϲ καὶ ἐπὶ τῆϲ ἀποκοπῆϲ. εἰϲὶ δὲ οἳ ἐκτείνουϲιν, ἀπὸ τοῦ ἱϲτῶ τὴν κλίϲιν παραλαμβάνοντεϲ. A.
206. κρεῖον ὡϲ. θεῖον. γέγονε δὲ παρὰ τὸ κρέαϲ. A.
[*](147 pro πύμνον scripsit Lehrs ποίμνιον, quod praebet Eustath. ad h. l. Ἴλιον εἴριον Ϲίγειον λείριον proferens, pro Ϲίγιον Ϲίγριον et pro αἴ ιον ἴτριον. 150 Codicis scripturam μεινάντων πινυτή· μήτηρ δὲ πιϲτὴ ἀγνη emendavit Lebrs.)[*](153 οὐδ᾿ εὐθεῖαν δὲ pro οὐδ᾿ ἐνθάδε δὲ scr. L. 202 εἰ pro ὡϲ emendavit L., qui conferri iubet περὶ παθῶν in E. M. s. ἳϲτη μὲν ὄμμα. 206 L. confert E. M. s. v.)220. θυηλάϲ: ὡϲ ἀπαρχάϲ. τὰ δὲ διὰ τοῦ ηλη μονογενῆ ὑπὲρ δύο ϲυλλαβὰϲ καὶ ὀξύνεται, ὥϲπερ τὸ γαμφηλή, θυηλή, καὶ βαρύνεται, ὡϲ τὸ ἀνθήλη. A.
230. ἐν δοιῇ. περιϲπαϲτέον· δοτικὴ γὰρ ἀκόλουθοϲ εὐθείᾳ τῇ δοιόϲ, οὗ τὸ θηλυκὸν δοιή. A.
236. Ἀρίϲταρχοϲ ὑφ᾿ ἓν μέροϲ λόγου τὸ ἐνδέξια, ἐπὶ τὴν δε ϲυλλαβὴν τὴν ὀξεῖαν ποιῶν· ὁ δὲ Ἀϲκαλωνίτηϲ κατὰ παρολκὴν παραλαμβάνει τὴν ἐν πρόθεϲιν, ὥϲτε εἶναι δέξια ϲήματα φαίνων. ἄμεινον δὲ τὸ πρότερον. A.