De partibus animalium

Aristotle

Aristotle. Aristotelis De partibus animalium libri quattuor. Langkavel, Bernhard. Leipzig: Teubner, 1868.

15 ἔτι δὲ βέλτιον τρεῖνεἶναι τὰς κοιλίας, ὅπως ᾖ μία ἀρχὴ κοινή· τὸ δὲ μέσον καὶ περιττὸν ἀρχή· ὥστε μεγέθους δεῖμείξονος αὐταῖς ἀεί, διόω αίμεγίσται τρεῖς ἔχουσι μὸναι.

16 τούτων δὲ πλεῖστον μὲν αὶμα καὶ θερμότατον ἔχουσιν αἱ δεξιαί (διὸ καὶ τῶν [*](667,a) μερῶν θερμότερα τὰ δεξιά), ἐλάχιστον δὲ καὶ ψυχρότερον αἱ ἀριστεραί, μέσο δʼ αἱ μέσαι τῷ πλήθει καὶ θερμὸτητι. καθαρύότατον δέ· δεῖ γὰρ τὴν ἀρχὴν ὅτι μάλιστʼ ἠρεμεῖν, τοιαύτη δʼ ἅν εἴη καθαροῦ τὸν αἵματοςω ὄντος, τῷ πλήθει δὲ καὶ θερμότητι μέσου. ἔχουσι