Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- οὔτʼ ἔτι κεκλομένοιο τόσον θεράποντες ἄνακτος
- πειθόμενοι ῥέζουσιν ἑκούσιον ἔργον ἑκόντες,
- ὅσσον ὑπʼ ἠϊθέῳ δελφὶς φίλος ὀτρύνοντι
- πείθετʼ ἄνευ ζεύγλης τε βιαζομένων τε χαλινῶν.
- οὐ μέν μιν μοῦνον φορέειν θέλεν, ἀλλὰ καὶ ἄλλῳ
- πείθετο, τῷ μιν ἄνωγεν ἄναξ ἑός, ἀν δʼ ἐκόμιζε
- νώτοις, οὔτινα μόχθον ἀναινόμενος φιλότητι.
- τοίη μὲν ζωῷ φιλίη πέλεν· ἀλλʼ ὅτε παῖδα
- πότμος ἕλε, πρῶτον μὲν ὀδυρομένῳ ἀτάλαντος
- δελφὶς ἠϊόνεσσιν ἐπέδραμεν, ἥλικα κοῦρον
- μαστεύων· φαίης κεν ἐτήτυμον ὄσσαν ἀκούειν
- μυρομένου· τοῖόν μιν ἀμήχανον ἄμπεχε πένθος·
- οὐδʼ ἔτι κικλήσκουσιν ἐπείθετο πολλάκις ἀστοῖς
- νησαίοις, οὐ βρῶσιν ὀρεγνυμένην ἐθέλεσκε
- δέχνυσθαι, μάλα δʼ αἶψα καὶ ἐξ ἁλὸς ἔπλετʼ ἄϊστος
- κείνης, οὐδέ τις αὐτὸν ἐπεφράσατʼ, οὐδʼ ἔτι χῶρον
- ἵκετο· τὸν μέν που παιδὸς πόθος οἰχομένοιο
- ἔσβεσε, σὺν δὲ θανόντι θανεῖν ἔσπευσεν ἑταίρῳ.
- ἀλλʼ ἔμπης καὶ τόσσον ἐνηείῃ προφέροντας
- καὶ τόσον ἀνθρώποισιν ὁμόφρονα θυμὸν ἔχοντας