Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- καὶ πόθον ὀξυβελῆ στικτοὶ σκάροι, οὐδʼ ἐνὶ μόχθοις
- ἀλλήλους λείπουσιν, ἀλεξητῆρι δὲ θυμῷ
- πολλάκι μὲν πληγέντος ὑπʼ ἀγκίστροιο δαφοινοῦ
- ἄλλος ἐπαΐξας πρόμαχος σκάρος ἰχθὺς ὀδοῦσιν
- ὁρμιὴν ἀπέκερσε καὶ ἐξεσάωσεν ἑταῖρον
- καὶ δόλον ἠμάλθυνε καὶ ἀσπαλιῆ’ ἀκάχησεν.
- ἤδη δʼ ἐν κύρτοισι παλιμπλεκέεσσιν ἁλόντα
- ἄλλος ὑπεξέκλεψε καὶ ἐξείρυσσεν ὀλέθρου·
- εὖτε γὰρ ἐς κύρτοιο πέσῃ λόχον αἰόλος ἰχθύς,
- αὐτίκʼ ἐπεφράσθη τε καὶ ἐκδῦναι κακότητος
- πειρᾶται, τρέψας δὲ κάτω κεφαλήν τε καὶ ὄσσε
- ἔμπαλιν εἰς οὐρὴν ἀνανήχεται ἕρκος ἀμείβων·
- ταρβεῖ γὰρ σχοίνους ταναηκέας, αἳ πυλεῶνι
- ἀμφιπεριφρίσσουσι καὶ οὐτάζουσιν ὀπωπὰς
- ἀντίον ἐρχομένοιο, φυλακτήρεσσιν ὁμοῖαι.
- οἱ δέ μιν εἰσορόωντες ἀμήχανα δινεύοντα
- ἔκτοθεν ἀντιόωσιν ἀρηγόνες, οὐδʼ ἐλίποντο
- τειρόμενον· καί πού τις ἑὴν ὤρεξε διασχὼν
- οὐρὴν ἠΰτε χεῖρα λαβεῖν ἔντοσθεν ἑταίρῳ·
- αὐτὰρ ὀδὰξ μὲν ἔρεισεν , ὁ δʼ ἔσπασεν ἄϊδος ἔξω