Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- μύρτων ἢ δάφνης εὐώδεος ἠέ τευ ἄλλου
- πτόρθοισιν θαλεροῖσιν ἐπισταμένως σκιάσαντες.
- τοὺς δʼ οἶστρος ποτὶ μῶλον ἐπώρορεν εὐνητῆρας
- μάρνασθαι, πολλὴ δὲ γαμήλιος ἵστατʼ Ἐνυώ.
- ἀλλʼ ὅτʼ ἀριστεύσας τις ἕλῃ κράτος, αὐτίκα πέτρην
- παπταίνει γλαφυρήν, ἀλόχοις δόμον, ἐς δʼ ἴδε κύρτον
- κείμενον, εὐφύλλοισιν ἐπηρεφὲ ἀκρεμόνεσσιν,
- ἔνθʼ ἐλάει νυμφεῖον ἑὸν χορόν· αἱ μὲν ἔπειτα
- κύρτον ἔσω δύνουσιν, ὁ δʼ ἔκτοθι πάντας ἐρύκει
- ἄρσενας, οὐδέ τινʼ ἄλλον ἐᾷ νύμφῃσι πελάσσαι.
- ἀλλʼ ὅταν ἐμπλήσῃ πλεκτὸν δόλον, ὕστατος αὐτὸς
- ἐς θάλαμον προὔτυψεν, ἀνέκβατον Ἄϊδος εὐνήν.
- ὡς δʼ ὅτε μηλονόμος τις ἀνὴρ βοτάνηθεν ἐλαύνων
- εἰροπόκους ἀγέλας ἀνάγει πάλιν, ἐν δὲ θυρέτροις
- ἱστάμενος σταθμοῖο νόῳ πεμπάζεται οἰῶν
- πληθὺν εὖ διέπων, εἴ οἱ σόα πάντα πέλονται,
- πώεσι δʼ εἰλομένοισι περιπλήθουσα μὲν αὐλὴ
- στείνεται, ὑστάτιος δὲ μετά σφισιν ἔσσυτο ποιμήν·
- ὣς αἱ μὲν προπάροιθεν ἔσω κοίλοιο μυχοῖο
- θηλύτεραι κατέδυσαν, ὁ δʼ ὕστερος ἔνθορʼ ἀκοίτης,