Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- ναίει μὲν ψαμάθοις, ἀνὰ δʼ ἔρχεται ἄκρον ἐς ὕδωρ
- πρηνής, ὄφρα κε μή μιν ἐνιπλήσειε θάλασσα·
- ἀλλʼ ὅτʼ ἀναπλώσῃ ῥοθίων ὕπερ Ἀμφιτρίτης,
- αἶψα μεταστρεφθεὶς ναυτίλλεται, ὥστʼ ἀκάτοιο
- ἴδρις ἀνήρ· δοιοὺς μὲν ἄνω πόδας ὥστε κάλωας
- ἀντανύει, μέσσος δὲ διαρρέει ἠΰτε λαῖφος
- λεπτὸς ὑμήν, ἀνέμῳ τε τιταίνεται· αὐτὰρ ἔνερθε
- δοιοὶ ἁλὸς ψαύοντες, ἐοικότες οἰήκεσσι,
- πομποί τʼ ἰθύνουσι δόμον καὶ νῆα καὶ ἰχθύν.
- ἀλλʼ ὅτε ταρβήσῃ σχεδόθεν κακόν, οὐκέτʼ ἀήταις
- φεύγει ἐπιτρέψας, σὺν δʼ ἔσπασε πάντα χαλινά,
- ἱστία τʼ οἴηκάς τε, τὸ δʼ ἀθρόον ἔνδον ἔδεκτο
- κῦμα βαρυνόμενός τε καθέλκεται ὕδατος ὁρμῇ.
- ὦ πόποι, ὃς πρώτιστος ὄχους ἁλὸς εὕρατο νῆας,
- εἴτʼ οὖν ἀθανάτων τις ἐπεφράσατʼ εἴτε τις ἀνὴρ
- τολμήεις πρώτιστος ἐπεύξατο κῦμα περῆσαι,
- ἦ που κεῖνον ἰδὼν πλόον ἰχθύος εἴκελον ἔργον
- δουροπαγὲς τόρνωσε, τὰ μὲν πνοιῇσι πετάσσας
- ἐκ προτόνων, τὰ δʼ ὄπισθε χαλινωτήρια νηῶν.
- κήτεα δʼ ὀβριμόγυια, πελώρια, θαύματα πόντου,