Odyssey

Homer

Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.

  • ἦ τίς τοι καὶ πηὸς ἀπέφθιτο Ἰλιόθι πρὸ
  • ἐσθλὸς ἐών, γαμβρὸς ἢ πενθερός, οἵ τε μάλιστα
  • κήδιστοι τελέθουσι μεθʼ αἷμά τε καὶ γένος αὐτῶν;
  • ἦ τίς που καὶ ἑταῖρος ἀνὴρ κεχαρισμένα εἰδώς,
  • ἐσθλός; ἐπεὶ οὐ μέν τι κασιγνήτοιο χερείων
  • γίγνεται, ὅς κεν ἑταῖρος ἐὼν πεπνυμένα εἰδῇ.
    1. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
    2. Ἀλκίνοε κρεῖον, πάντων ἀριδείκετε λαῶν,
    3. ἦ τοι μὲν τόδε καλὸν ἀκουέμεν ἐστὶν ἀοιδοῦ
    4. τοιοῦδʼ οἷος ὅδʼ ἐστί, θεοῖς ἐναλίγκιος αὐδήν.
    5. οὐ γὰρ ἐγώ γέ τί φημι τέλος χαριέστερον εἶναι
    6. ἢ ὅτʼ ἐυφροσύνη μὲν ἔχῃ κάτα δῆμον ἅπαντα,
    7. δαιτυμόνες δʼ ἀνὰ δώματʼ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ
    8. ἥμενοι ἑξείης, παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι
    9. σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δʼ ἐκ κρητῆρος ἀφύσσων
    10. οἰνοχόος φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι·
    11. τοῦτό τί μοι κάλλιστον ἐνὶ φρεσὶν εἴδεται εἶναι.
    12. σοὶ δʼ ἐμὰ κήδεα θυμὸς ἐπετράπετο στονόεντα
    13. εἴρεσθʼ, ὄφρʼ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω·
    14. τί πρῶτόν τοι ἔπειτα, τί δʼ ὑστάτιον καταλέξω;