Odyssey

Homer

Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.

  1. τίσειν αἴσιμα πάντα μετʼ ἀθανάτοισι θεοῖσιν.
  2. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις·
  3. μή με, Ποσείδαον γαιήοχε, ταῦτα κέλευε·
  4. δειλαί τοι δειλῶν γε καὶ ἐγγύαι ἐγγυάασθαι.
  5. πῶς ἂν ἐγώ σε δέοιμι μετʼ ἀθανάτοισι θεοῖσιν,
  6. εἴ κεν Ἄρης οἴχοιτο χρέος καὶ δεσμὸν ἀλύξας;
  7. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Ποσειδάων ἐνοσίχθων·
  8. Ἥφαιστʼ, εἴ περ γάρ κεν Ἄρης χρεῖος ὑπαλύξας
  9. οἴχηται φεύγων, αὐτός τοι ἐγὼ τάδε τίσω.
  10. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις·
  11. οὐκ ἔστʼ οὐδὲ ἔοικε τεὸν ἔπος ἀρνήσασθαι.
  12. ὣς εἰπὼν δεσμὸν ἀνίει μένος Ἡφαίστοιο.
  13. τὼ δʼ ἐπεὶ ἐκ δεσμοῖο λύθεν, κρατεροῦ περ ἐόντος,
  14. αὐτίκʼ ἀναΐξαντε ὁ μὲν Θρῄκηνδε βεβήκει,
  15. ἡ δʼ ἄρα Κύπρον ἵκανε φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη,
  16. ἐς Πάφον· ἔνθα δέ οἱ τέμενος βωμός τε θυήεις.
  17. ἔνθα δέ μιν Χάριτες λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ
  18. ἀμβρότῳ, οἷα θεοὺς ἐπενήνοθεν αἰὲν ἐόντας,
  19. ἀμφὶ δὲ εἵματα ἕσσαν ἐπήρατα, θαῦμα ἰδέσθαι.
  20. ταῦτʼ ἄρʼ ἀοιδὸς ἄειδε περικλυτός· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
  21. τέρπετʼ ἐνὶ φρεσὶν ᾗσιν ἀκούων ἠδὲ καὶ ἄλλοι
  22. Φαίηκες δολιχήρετμοι, ναυσίκλυτοι ἄνδρες.
  23. Ἀλκίνοος δʼ Ἅλιον καὶ Λαοδάμαντα κέλευσεν
  24. μουνὰξ ὀρχήσασθαι, ἐπεί σφισιν οὔ τις ἔριζεν.
  25. οἱ δʼ ἐπεὶ οὖν σφαῖραν καλὴν μετὰ χερσὶν ἕλοντο,
  26. πορφυρέην, τήν σφιν Πόλυβος ποίησε δαΐφρων,
  27. τὴν ἕτερος ῥίπτασκε ποτὶ νέφεα σκιόεντα
  28. ἰδνωθεὶς ὀπίσω, ὁ δʼ ἀπὸ χθονὸς ὑψόσʼ ἀερθεὶς
  29. ῥηιδίως μεθέλεσκε, πάρος ποσὶν οὖδας ἱκέσθαι.
  30. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σφαίρῃ ἀνʼ ἰθὺν πειρήσαντο,
  31. ὠρχείσθην δὴ ἔπειτα ποτὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ
  32. ταρφέʼ ἀμειβομένω· κοῦροι δʼ ἐπελήκεον ἄλλοι
  33. ἑστεῶτες κατʼ ἀγῶνα, πολὺς δʼ ὑπὸ κόμπος ὀρώρει.
  34. δὴ τότʼ ἄρʼ Ἀλκίνοον προσεφώνεε δῖος Ὀδυσσεύς·
  35. Ἀλκίνοε κρεῖον, πάντων ἀριδείκετε λαῶν,
  36. ἠμὲν ἀπείλησας βητάρμονας εἶναι ἀρίστους,
  37. ἠδʼ ἄρʼ ἑτοῖμα τέτυκτο· σέβας μʼ ἔχει εἰσορόωντα.
  38. ὣς φάτο, γήθησεν δʼ ἱερὸν μένος Ἀλκινόοιο,
  39. αἶψα δὲ Φαιήκεσσι φιληρέτμοισι μετηύδα·
  40. κέκλυτε, Φαιήκων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες.
  41. ὁ ξεῖνος μάλα μοι δοκέει πεπνυμένος εἶναι.
  42. ἀλλʼ ἄγε οἱ δῶμεν ξεινήιον, ὡς ἐπιεικές.
  43. δώδεκα γὰρ κατὰ δῆμον ἀριπρεπέες βασιλῆες
  44. ἀρχοὶ κραίνουσι, τρισκαιδέκατος δʼ ἐγὼ αὐτός·
  45. τῶν οἱ ἕκαστος φᾶρος ἐυπλυνὲς ἠδὲ χιτῶνα
  46. καὶ χρυσοῖο τάλαντον ἐνείκατε τιμήεντος.
  47. αἶψα δὲ πάντα φέρωμεν ἀολλέα, ὄφρʼ ἐνὶ χερσὶν
  48. ξεῖνος ἔχων ἐπὶ δόρπον ἴῃ χαίρων ἐνὶ θυμῷ.
  49. Εὐρύαλος δέ ἑ αὐτὸν ἀρεσσάσθω ἐπέεσσι
  50. καὶ δώρῳ, ἐπεὶ οὔ τι ἔπος κατὰ μοῖραν ἔειπεν.
  51. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἐπῄνεον ἠδʼ ἐκέλευον,
  52. δῶρα δʼ ἄρʼ οἰσέμεναι πρόεσαν κήρυκα ἕκαστος.
  53. τὸν δʼ αὖτʼ Εὐρύαλος ἀπαμείβετο φώνησέν τε·
  54. Ἀλκίνοε κρεῖον, πάντων ἀριδείκετε λαῶν,
  55. τοιγὰρ ἐγὼ τὸν ξεῖνον ἀρέσσομαι, ὡς σὺ κελεύεις.
  56. δώσω οἱ τόδʼ ἄορ παγχάλκεον, ᾧ ἔπι κώπη
  57. ἀργυρέη, κολεὸν δὲ νεοπρίστου ἐλέφαντος
  58. ἀμφιδεδίνηται· πολέος δέ οἱ ἄξιον ἔσται.
  59. ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει ξίφος ἀργυρόηλον
  60. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  61. χαῖρε, πάτερ ὦ ξεῖνε· ἔπος δʼ εἴ πέρ τι βέβακται
  62. δεινόν, ἄφαρ τὸ φέροιεν ἀναρπάξασαι ἄελλαι.
  63. σοὶ δὲ θεοὶ ἄλοχόν τʼ ἰδέειν καὶ πατρίδʼ ἱκέσθαι
  64. δοῖεν, ἐπεὶ δὴ δηθὰ φίλων ἄπο πήματα πάσχεις.
  65. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  66. καὶ σὺ φίλος μάλα χαῖρε, θεοὶ δέ τοι ὄλβια δοῖεν.
  67. μηδέ τι τοι ξίφεός γε ποθὴ μετόπισθε γένοιτο
  68. τούτου, ὃ δή μοι δῶκας ἀρεσσάμενος ἐπέεσσιν.
  69. ἦ ῥα καὶ ἀμφʼ ὤμοισι θέτο ξίφος ἀργυρόηλον.
  70. δύσετό τʼ ἠέλιος, καὶ τῷ κλυτὰ δῶρα παρῆεν.
  71. καὶ τά γʼ ἐς Ἀλκινόοιο φέρον κήρυκες ἀγαυοί·
  72. δεξάμενοι δʼ ἄρα παῖδες ἀμύμονος Ἀλκινόοιο
  73. μητρὶ παρʼ αἰδοίῃ ἔθεσαν περικαλλέα δῶρα.
  74. τοῖσιν δʼ ἡγεμόνευʼ ἱερὸν μένος Ἀλκινόοιο,
  75. ἐλθόντες δὲ καθῖζον ἐν ὑψηλοῖσι θρόνοισι.
  76. δή ῥα τότʼ Ἀρήτην προσέφη μένος Ἀλκινόοιο·
  77. δεῦρο, γύναι, φέρε χηλὸν ἀριπρεπέʼ, ἥ τις ἀρίστη·
  78. ἐν δʼ αὐτὴ θὲς φᾶρος ἐυπλυνὲς ἠδὲ χιτῶνα.
  79. ἀμφὶ δέ οἱ πυρὶ χαλκὸν ἰήνατε, θέρμετε δʼ ὕδωρ,
  80. ὄφρα λοεσσάμενός τε ἰδών τʼ ἐὺ κείμενα πάντα
  81. δῶρα, τά οἱ Φαίηκες ἀμύμονες ἐνθάδʼ ἔνεικαν,
  82. δαιτί τε τέρπηται καὶ ἀοιδῆς ὕμνον ἀκούων.
  83. καί οἱ ἐγὼ τόδʼ ἄλεισον ἐμὸν περικαλλὲς ὀπάσσω,
  84. χρύσεον, ὄφρʼ ἐμέθεν μεμνημένος ἤματα πάντα
  85. σπένδῃ ἐνὶ μεγάρῳ Διί τʼ ἄλλοισίν τε θεοῖσιν.
  86. ὣς ἔφατʼ, Ἀρήτη δὲ μετὰ δμῳῇσιν ἔειπεν
  87. ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν ὅττι τάχιστα.
  88. αἱ δὲ λοετροχόον τρίποδʼ ἵστασαν ἐν πυρὶ κηλέῳ,
  89. ἔν δʼ ἄρʼ ὕδωρ ἔχεαν, ὑπὸ δὲ ξύλα δαῖον ἑλοῦσαι.
  90. γάστρην μὲν τρίποδος πῦρ ἄμφεπε, θέρμετο δʼ ὕδωρ·
  91. τόφρα δʼ ἄρʼ Ἀρήτη ξείνῳ περικαλλέα χηλὸν
  92. ἐξέφερεν θαλάμοιο, τίθει δʼ ἐνὶ κάλλιμα δῶρα,
  93. ἐσθῆτα χρυσόν τε, τά οἱ Φαίηκες ἔδωκαν·
  94. ἐν δʼ αὐτὴ φᾶρος θῆκεν καλόν τε χιτῶνα,
  95. καί μιν φωνήσασʼ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  96. αὐτὸς νῦν ἴδε πῶμα, θοῶς δʼ ἐπὶ δεσμὸν ἴηλον,
  97. μή τίς τοι καθʼ ὁδὸν δηλήσεται, ὁππότʼ ἂν αὖτε
  98. εὕδῃσθα γλυκὺν ὕπνον ἰὼν ἐν νηὶ μελαίνῃ.
  99. αὐτὰρ ἐπεὶ τό γʼ ἄκουσε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
  100. αὐτίκʼ ἐπήρτυε πῶμα, θοῶς δʼ ἐπὶ δεσμὸν ἴηλεν
  101. ποικίλον, ὅν ποτέ μιν δέδαε φρεσὶ πότνια Κίρκη·
  102. αὐτόδιον δʼ ἄρα μιν ταμίη λούσασθαι ἀνώγει
  103. ἔς ῥʼ ἀσάμινθον βάνθʼ· ὁ δʼ ἄρ ἀσπασίως ἴδε θυμῷ
  104. θερμὰ λοέτρʼ, ἐπεὶ οὔ τι κομιζόμενός γε θάμιζεν,
  105. ἐπεὶ δὴ λίπε δῶμα Καλυψοῦς ἠυκόμοιο.
  106. τόφρα δέ οἱ κομιδή γε θεῷ ὣς ἔμπεδος ἦεν.
  107. τὸν δʼ ἐπεὶ οὖν δμῳαὶ λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ,
  108. ἀμφὶ δέ μιν χλαῖναν καλὴν βάλον ἠδὲ χιτῶνα,
  109. ἔκ ῥʼ ἀσαμίνθου βὰς ἄνδρας μέτα οἰνοποτῆρας
  110. ἤιε· Ναυσικάα δὲ θεῶν ἄπο κάλλος ἔχουσα
  111. στῆ ῥα παρὰ σταθμὸν τέγεος πύκα ποιητοῖο,
  112. θαύμαζεν δʼ Ὀδυσῆα ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶσα,
  113. καί μιν φωνήσασʼ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  114. χαῖρε, ξεῖνʼ, ἵνα καί ποτʼ ἐὼν ἐν πατρίδι γαίῃ