Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἄσπετον; οὐδέ τις ἄγχι βροτῶν πόλις, οἵ τε θεοῖσιν
- ἱερά τε ῥέζουσι καὶ ἐξαίτους ἑκατόμβας.
- ἀλλὰ μάλʼ οὔ πως ἔστι Διὸς νόον αἰγιόχοιο
- οὔτε παρεξελθεῖν ἄλλον θεὸν οὔθʼ ἁλιῶσαι.
- φησί τοι ἄνδρα παρεῖναι ὀιζυρώτατον ἄλλων,
- τῶν ἀνδρῶν, οἳ ἄστυ πέρι Πριάμοιο μάχοντο
- εἰνάετες, δεκάτῳ δὲ πόλιν πέρσαντες ἔβησαν
- οἴκαδʼ· ἀτὰρ ἐν νόστῳ Ἀθηναίην ἀλίτοντο,
- ἥ σφιν ἐπῶρσʼ ἄνεμόν τε κακὸν καὶ κύματα μακρά.
- ἔνθʼ ἄλλοι μὲν πάντες ἀπέφθιθεν ἐσθλοὶ ἑταῖροι,
- τὸν δʼ ἄρα δεῦρʼ ἄνεμός τε φέρων καὶ κῦμα πέλασσε.
- τὸν νῦν σʼ ἠνώγειν ἀποπεμπέμεν ὅττι τάχιστα·
- οὐ γάρ οἱ τῇδʼ αἶσα φίλων ἀπονόσφιν ὀλέσθαι,
- ἀλλʼ ἔτι οἱ μοῖρʼ ἐστὶ φίλους τʼ ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι
- οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γαῖαν.
- ὣς φάτο, ῥίγησεν δὲ Καλυψώ, δῖα θεάων,
- καί μιν φωνήσασʼ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
- σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων,
- οἵ τε θεαῖς ἀγάασθε παρʼ ἀνδράσιν εὐνάζεσθαι
- ἀμφαδίην, ἤν τίς τε φίλον ποιήσετʼ ἀκοίτην.