Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἐκ δʼ Ἑλένη θαλάμοιο θυώδεος ὑψορόφοιο
- ἤλυθεν Ἀρτέμιδι χρυσηλακάτῳ ἐικυῖα.
- τῇ δʼ ἄρʼ ἅμʼ Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν,
- Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ ἐρίοιο,
- Φυλὼ δʼ ἀργύρεον τάλαρον φέρε, τόν οἱ ἔθηκεν
- Ἀλκάνδρη, Πολύβοιο δάμαρ, ὃς ἔναιʼ ἐνὶ Θήβῃς
- Αἰγυπτίῃς, ὅθι πλεῖστα δόμοις ἐν κτήματα κεῖται·
- ὃς Μενελάῳ δῶκε δύʼ ἀργυρέας ἀσαμίνθους,
- δοιοὺς δὲ τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα.
- χωρὶς δʼ αὖθʼ Ἑλένῃ ἄλοχος πόρε κάλλιμα δῶρα·
- χρυσέην τʼ ἠλακάτην τάλαρόν θʼ ὑπόκυκλον ὄπασσεν
- ἀργύρεον, χρυσῷ δʼ ἐπὶ χείλεα κεκράαντο.
- τόν ῥά οἱ ἀμφίπολος Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα
- νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον· αὐτὰρ ἐπʼ αὐτῷ
- ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα.
- ἕζετο δʼ ἐν κλισμῷ, ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν.
- αὐτίκα δʼ ἥ γʼ ἐπέεσσι πόσιν ἐρέεινεν ἕκαστα·
- ἴδμεν δή, Μενέλαε διοτρεφές, οἵ τινες οἵδε
- ἀνδρῶν εὐχετόωνται ἱκανέμεν ἡμέτερον δῶ;
- ψεύσομαι ἦ ἔτυμον ἐρέω; κέλεται δέ με θυμός.