Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
- Ζεῦ πάτερ ἢ Αἴαντα λαχεῖν, ἢ Τυδέος υἱόν,
- ἢ αὐτὸν βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνης.
- ὣς ἄρʼ ἔφαν, πάλλεν δὲ Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
- ἐκ δʼ ἔθορε κλῆρος κυνέης ὃν ἄρʼ ἤθελον αὐτοὶ
- Αἴαντος· κῆρυξ δὲ φέρων ἀνʼ ὅμιλον ἁπάντῃ
- δεῖξʼ ἐνδέξια πᾶσιν ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν.
- οἳ δʼ οὐ γιγνώσκοντες ἀπηνήναντο ἕκαστος.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ τὸν ἵκανε φέρων ἀνʼ ὅμιλον ἁπάντῃ
- ὅς μιν ἐπιγράψας κυνέῃ βάλε φαίδιμος Αἴας,
- ἤτοι ὑπέσχεθε χεῖρʼ, ὃ δʼ ἄρʼ ἔμβαλεν ἄγχι παραστάς,
- γνῶ δὲ κλήρου σῆμα ἰδών, γήθησε δὲ θυμῷ.
- τὸν μὲν πὰρ πόδʼ ἑὸν χαμάδις βάλε φώνησέν τε·
- ὦ φίλοι ἤτοι κλῆρος ἐμός, χαίρω δὲ καὶ αὐτὸς
- θυμῷ, ἐπεὶ δοκέω νικησέμεν Ἕκτορα δῖον.
- ἀλλʼ ἄγετʼ ὄφρʼ ἂν ἐγὼ πολεμήϊα τεύχεα δύω,
- τόφρʼ ὑμεῖς εὔχεσθε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι
- σιγῇ ἐφʼ ὑμείων ἵνα μὴ Τρῶές γε πύθωνται,
- ἠὲ καὶ ἀμφαδίην, ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης·
- οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται
- οὐδέ τι ἰδρείῃ, ἐπεὶ οὐδʼ ἐμὲ νήϊδά γʼ οὕτως
- ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε.
- ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ εὔχοντο Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι·
- ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
- Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
- δὸς νίκην Αἴαντι καὶ ἀγλαὸν εὖχος ἀρέσθαι·
- εἰ δὲ καὶ Ἕκτορά περ φιλέεις καὶ κήδεαι αὐτοῦ,
- ἴσην ἀμφοτέροισι βίην καὶ κῦδος ὄπασσον.
- ὣς ἄρʼ ἔφαν, Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ.
- αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα περὶ χροῒ ἕσσατο τεύχεα,
- σεύατʼ ἔπειθʼ οἷός τε πελώριος ἔρχεται Ἄρης,
- ὅς τʼ εἶσιν πόλεμον δὲ μετʼ ἀνέρας οὕς τε Κρονίων
- θυμοβόρου ἔριδος μένεϊ ξυνέηκε μάχεσθαι.
- τοῖος ἄρʼ Αἴας ὦρτο πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν
- μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασι· νέρθε δὲ ποσσὶν
- ἤϊε μακρὰ βιβάς, κραδάων δολιχόσκιον ἔγχος.
- τὸν δὲ καὶ Ἀργεῖοι μὲν ἐγήθεον εἰσορόωντες,
- Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον,
- Ἕκτορί τʼ αὐτῷ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι πάτασσεν·
- ἀλλʼ οὔ πως ἔτι εἶχεν ὑποτρέσαι οὐδʼ ἀναδῦναι
- ἂψ λαῶν ἐς ὅμιλον, ἐπεὶ προκαλέσσατο χάρμῃ.
- Αἴας δʼ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον
- χάλκεον ἑπταβόειον, ὅ οἱ Τυχίος κάμε τεύχων
- σκυτοτόμων ὄχʼ ἄριστος Ὕλῃ ἔνι οἰκία ναίων,
- ὅς οἱ ἐποίησεν σάκος αἰόλον ἑπταβόειον
- ταύρων ζατρεφέων, ἐπὶ δʼ ὄγδοον ἤλασε χαλκόν.
- τὸ πρόσθε στέρνοιο φέρων Τελαμώνιος Αἴας
- στῆ ῥα μάλʼ Ἕκτορος ἐγγύς, ἀπειλήσας δὲ προσηύδα·
- Ἕκτορ νῦν μὲν δὴ σάφα εἴσεαι οἰόθεν οἶος
- οἷοι καὶ Δαναοῖσιν ἀριστῆες μετέασι
- καὶ μετʼ Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα θυμολέοντα.
- ἀλλʼ ὃ μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσι ποντοπόροισι
- κεῖτʼ ἀπομηνίσας Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν·
- ἡμεῖς δʼ εἰμὲν τοῖοι οἳ ἂν σέθεν ἀντιάσαιμεν
- καὶ πολέες· ἀλλʼ ἄρχε μάχης ἠδὲ πτολέμοιο.
- τὸν δʼ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
- Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν
- μή τί μευ ἠΰτε παιδὸς ἀφαυροῦ πειρήτιζε
- ἠὲ γυναικός, ἣ οὐκ οἶδεν πολεμήϊα ἔργα.
- αὐτὰρ ἐγὼν εὖ οἶδα μάχας τʼ ἀνδροκτασίας τε·
- οἶδʼ ἐπὶ δεξιά, οἶδʼ ἐπʼ ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν
- ἀζαλέην, τό μοι ἔστι ταλαύρινον πολεμίζειν·
- οἶδα δʼ ἐπαΐξαι μόθον ἵππων ὠκειάων·
- οἶδα δʼ ἐνὶ σταδίῃ δηΐῳ μέλπεσθαι Ἄρηϊ.
- ἀλλʼ οὐ γάρ σʼ ἐθέλω βαλέειν τοιοῦτον ἐόντα
- λάθρῃ ὀπιπεύσας, ἀλλʼ ἀμφαδόν, αἴ κε τύχωμι.