Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. ἑσταότʼ· ἀμφὶ δέ μιν κρατεραὶ στίχες ἀσπιστάων
  2. λαῶν, οἵ οἱ ἕποντο ἀπʼ Αἰσήποιο ῥοάων·
  3. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  4. ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο Λυκάονος υἱὲ δαΐφρον.
  5. τλαίης κεν Μενελάῳ ἐπιπροέμεν ταχὺν ἰόν,
  6. πᾶσι δέ κε Τρώεσσι χάριν καὶ κῦδος ἄροιο,
  7. ἐκ πάντων δὲ μάλιστα Ἀλεξάνδρῳ βασιλῆϊ.
  8. τοῦ κεν δὴ πάμπρωτα παρʼ ἀγλαὰ δῶρα φέροιο,
  9. αἴ κεν ἴδῃ Μενέλαον ἀρήϊον Ἀτρέος υἱὸν
  10. σῷ βέλεϊ δμηθέντα πυρῆς ἐπιβάντʼ ἀλεγεινῆς.
  11. ἀλλʼ ἄγʼ ὀΐστευσον Μενελάου κυδαλίμοιο,
  12. εὔχεο δʼ Ἀπόλλωνι Λυκηγενέϊ κλυτοτόξῳ
  13. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην
  14. οἴκαδε νοστήσας ἱερῆς εἰς ἄστυ Ζελείης.
  15. ὣς φάτʼ Ἀθηναίη, τῷ δὲ φρένας ἄφρονι πεῖθεν·
  16. αὐτίκʼ ἐσύλα τόξον ἐΰξοον ἰξάλου αἰγὸς
  17. ἀγρίου, ὅν ῥά ποτʼ αὐτὸς ὑπὸ στέρνοιο τυχήσας
  18. πέτρης ἐκβαίνοντα δεδεγμένος ἐν προδοκῇσι
  19. βεβλήκει πρὸς στῆθος· ὃ δʼ ὕπτιος ἔμπεσε πέτρῃ.
  20. τοῦ κέρα ἐκ κεφαλῆς ἑκκαιδεκάδωρα πεφύκει·
  21. καὶ τὰ μὲν ἀσκήσας κεραοξόος ἤραρε τέκτων,
  22. πᾶν δʼ εὖ λειήνας χρυσέην ἐπέθηκε κορώνην.
  23. καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκε τανυσσάμενος ποτὶ γαίῃ
  24. ἀγκλίνας· πρόσθεν δὲ σάκεα σχέθον ἐσθλοὶ ἑταῖροι
  25. μὴ πρὶν ἀναΐξειαν ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν
  26. πρὶν βλῆσθαι Μενέλαον ἀρήϊον Ἀτρέος υἱόν.
  27. αὐτὰρ ὁ σύλα πῶμα φαρέτρης, ἐκ δʼ ἕλετʼ ἰὸν
  28. ἀβλῆτα πτερόεντα μελαινέων ἕρμʼ ὀδυνάων·
  29. αἶψα δʼ ἐπὶ νευρῇ κατεκόσμει πικρὸν ὀϊστόν,
  30. εὔχετο δʼ Ἀπόλλωνι Λυκηγενέϊ κλυτοτόξῳ
  31. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην
  32. οἴκαδε νοστήσας ἱερῆς εἰς ἄστυ Ζελείης.
  33. ἕλκε δʼ ὁμοῦ γλυφίδας τε λαβὼν καὶ νεῦρα βόεια·
  34. νευρὴν μὲν μαζῷ πέλασεν, τόξῳ δὲ σίδηρον.
  35. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ κυκλοτερὲς μέγα τόξον ἔτεινε,
  36. λίγξε βιός, νευρὴ δὲ μέγʼ ἴαχεν, ἆλτο δʼ ὀϊστὸς
  37. ὀξυβελὴς καθʼ ὅμιλον ἐπιπτέσθαι μενεαίνων.
  38. οὐδὲ σέθεν Μενέλαε θεοὶ μάκαρες λελάθοντο
  39. ἀθάνατοι, πρώτη δὲ Διὸς θυγάτηρ ἀγελείη,
  40. ἥ τοι πρόσθε στᾶσα βέλος ἐχεπευκὲς ἄμυνεν.
  41. ἣ δὲ τόσον μὲν ἔεργεν ἀπὸ χροὸς ὡς ὅτε μήτηρ
  42. παιδὸς ἐέργῃ μυῖαν ὅθʼ ἡδέϊ λέξεται ὕπνῳ,
  43. αὐτὴ δʼ αὖτʼ ἴθυνεν ὅθι ζωστῆρος ὀχῆες
  44. χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόος ἤντετο θώρηξ.
  45. ἐν δʼ ἔπεσε ζωστῆρι ἀρηρότι πικρὸς ὀϊστός·
  46. διὰ μὲν ἂρ ζωστῆρος ἐλήλατο δαιδαλέοιο,
  47. καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο
  48. μίτρης θʼ, ἣν ἐφόρει ἔρυμα χροὸς ἕρκος ἀκόντων,
  49. ἥ οἱ πλεῖστον ἔρυτο· διὰ πρὸ δὲ εἴσατο καὶ τῆς.
  50. ἀκρότατον δʼ ἄρʼ ὀϊστὸς ἐπέγραψε χρόα φωτός·
  51. αὐτίκα δʼ ἔρρεεν αἷμα κελαινεφὲς ἐξ ὠτειλῆς.
  52. ὡς δʼ ὅτε τίς τʼ ἐλέφαντα γυνὴ φοίνικι μιήνῃ
  53. Μῃονὶς ἠὲ Κάειρα παρήϊον ἔμμεναι ἵππων·
  54. κεῖται δʼ ἐν θαλάμῳ, πολέες τέ μιν ἠρήσαντο
  55. ἱππῆες φορέειν· βασιλῆϊ δὲ κεῖται ἄγαλμα,
  56. ἀμφότερον κόσμός θʼ ἵππῳ ἐλατῆρί τε κῦδος·
  57. τοῖοί τοι Μενέλαε μιάνθην αἵματι μηροὶ
  58. εὐφυέες κνῆμαί τε ἰδὲ σφυρὰ κάλʼ ὑπένερθε.
  59. ῥίγησεν δʼ ἄρʼ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
  60. ὡς εἶδεν μέλαν αἷμα καταρρέον ἐξ ὠτειλῆς·
  61. ῥίγησεν δὲ καὶ αὐτὸς ἀρηΐφιλος Μενέλαος.
  62. ὡς δὲ ἴδεν νεῦρόν τε καὶ ὄγκους ἐκτὸς ἐόντας
  63. ἄψορρόν οἱ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀγέρθη.
  64. τοῖς δὲ βαρὺ στενάχων μετέφη κρείων Ἀγαμέμνων
  65. χειρὸς ἔχων Μενέλαον, ἐπεστενάχοντο δʼ ἑταῖροι·
  66. φίλε κασίγνητε θάνατόν νύ τοι ὅρκιʼ ἔταμνον
  67. οἶον προστήσας πρὸ Ἀχαιῶν Τρωσὶ μάχεσθαι,
  68. ὥς σʼ ἔβαλον Τρῶες, κατὰ δʼ ὅρκια πιστὰ πάτησαν.
  69. οὐ μέν πως ἅλιον πέλει ὅρκιον αἷμά τε ἀρνῶν
  70. σπονδαί τʼ ἄκρητοι καὶ δεξιαὶ ᾗς ἐπέπιθμεν.
  71. εἴ περ γάρ τε καὶ αὐτίκʼ Ὀλύμπιος οὐκ ἐτέλεσσεν,
  72. ἔκ τε καὶ ὀψὲ τελεῖ, σύν τε μεγάλῳ ἀπέτισαν
  73. σὺν σφῇσιν κεφαλῇσι γυναιξί τε καὶ τεκέεσσιν.
  74. εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν·
  75. ἔσσεται ἦμαρ ὅτʼ ἄν ποτʼ ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ
  76. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο,
  77. Ζεὺς δέ σφι Κρονίδης ὑψίζυγος αἰθέρι ναίων
  78. αὐτὸς ἐπισσείῃσιν ἐρεμνὴν αἰγίδα πᾶσι
  79. τῆσδʼ ἀπάτης κοτέων· τὰ μὲν ἔσσεται οὐκ ἀτέλεστα·
  80. ἀλλά μοι αἰνὸν ἄχος σέθεν ἔσσεται ὦ Μενέλαε
  81. αἴ κε θάνῃς καὶ πότμον ἀναπλήσῃς βιότοιο.
  82. καί κεν ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην·
  83. αὐτίκα γὰρ μνήσονται Ἀχαιοὶ πατρίδος αἴης·
  84. κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιμεν
  85. Ἀργείην Ἑλένην· σέο δʼ ὀστέα πύσει ἄρουρα
  86. κειμένου ἐν Τροίῃ ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ.
  87. καί κέ τις ὧδʼ ἐρέει Τρώων ὑπερηνορεόντων
  88. τύμβῳ ἐπιθρῴσκων Μενελάου κυδαλίμοιο·
  89. αἴθʼ οὕτως ἐπὶ πᾶσι χόλον τελέσειʼ Ἀγαμέμνων,
  90. ὡς καὶ νῦν ἅλιον στρατὸν ἤγαγεν ἐνθάδʼ Ἀχαιῶν,
  91. καὶ δὴ ἔβη οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
  92. σὺν κεινῇσιν νηυσὶ λιπὼν ἀγαθὸν Μενέλαον.
  93. ὥς ποτέ τις ἐρέει· τότε μοι χάνοι εὐρεῖα χθών.
  94. τὸν δʼ ἐπιθαρσύνων προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
  95. θάρσει, μηδέ τί πω δειδίσσεο λαὸν Ἀχαιῶν·
  96. οὐκ ἐν καιρίῳ ὀξὺ πάγη βέλος, ἀλλὰ πάροιθεν
  97. εἰρύσατο ζωστήρ τε παναίολος ἠδʼ ὑπένερθε
  98. ζῶμά τε καὶ μίτρη, τὴν χαλκῆες κάμον ἄνδρες.
  99. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·
  100. αἲ γὰρ δὴ οὕτως εἴη φίλος ὦ Μενέλαε·
  101. ἕλκος δʼ ἰητὴρ ἐπιμάσσεται ἠδʼ ἐπιθήσει
  102. φάρμαχʼ ἅ κεν παύσῃσι μελαινάων ὀδυνάων.
  103. ἦ καὶ Ταλθύβιον θεῖον κήρυκα προσηύδα·
  104. Ταλθύβιʼ ὅττι τάχιστα Μαχάονα δεῦρο κάλεσσον
  105. φῶτʼ Ἀσκληπιοῦ υἱὸν ἀμύμονος ἰητῆρος,
  106. ὄφρα ἴδῃ Μενέλαον ἀρήϊον Ἀτρέος υἱόν,
  107. ὅν τις ὀϊστεύσας ἔβαλεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
  108. Τρώων ἢ Λυκίων, τῷ μὲν κλέος, ἄμμι δὲ πένθος.
  109. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἄρα οἱ κῆρυξ ἀπίθησεν ἀκούσας,
  110. βῆ δʼ ἰέναι κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  111. παπταίνων ἥρωα Μαχάονα· τὸν δὲ νόησεν
  112. ἑσταότʼ· ἀμφὶ δέ μιν κρατεραὶ στίχες ἀσπιστάων
  113. λαῶν, οἵ οἱ ἕποντο Τρίκης ἐξ ἱπποβότοιο.
  114. ἀγχοῦ δʼ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  115. ὄρσʼ Ἀσκληπιάδη, καλέει κρείων Ἀγαμέμνων,
  116. ὄφρα ἴδῃς Μενέλαον ἀρήϊον ἀρχὸν Ἀχαιῶν,
  117. ὅν τις ὀϊστεύσας ἔβαλεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
  118. Τρώων ἢ Λυκίων, τῷ μὲν κλέος, ἄμμι δὲ πένθος.
  119. ὣς φάτο, τῷ δʼ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε·
  120. βὰν δʼ ἰέναι καθʼ ὅμιλον ἀνὰ στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν.
  121. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἵκανον ὅθι ξανθὸς Μενέλαος
  122. βλήμενος ἦν, περὶ δʼ αὐτὸν ἀγηγέραθʼ ὅσσοι ἄριστοι
  123. κυκλόσʼ, ὃ δʼ ἐν μέσσοισι παρίστατο ἰσόθεος φώς,
  124. αὐτίκα δʼ ἐκ ζωστῆρος ἀρηρότος ἕλκεν ὀϊστόν·
  125. τοῦ δʼ ἐξελκομένοιο πάλιν ἄγεν ὀξέες ὄγκοι.
  126. λῦσε δέ οἱ ζωστῆρα παναίολον ἠδʼ ὑπένερθε
  127. ζῶμά τε καὶ μίτρην, τὴν χαλκῆες κάμον ἄνδρες.
  128. αὐτὰρ ἐπεὶ ἴδεν ἕλκος ὅθʼ ἔμπεσε πικρὸς ὀϊστός,
  129. αἷμʼ ἐκμυζήσας ἐπʼ ἄρʼ ἤπια φάρμακα εἰδὼς
  130. πάσσε, τά οἵ ποτε πατρὶ φίλα φρονέων πόρε Χείρων.
  131. ὄφρα τοὶ ἀμφεπένοντο βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον,
  132. τόφρα δʼ ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον ἀσπιστάων·
  133. οἳ δʼ αὖτις κατὰ τεύχεʼ ἔδυν, μνήσαντο δὲ χάρμης.
  134. ἔνθʼ οὐκ ἂν βρίζοντα ἴδοις Ἀγαμέμνονα δῖον
  135. οὐδὲ καταπτώσσοντʼ οὐδʼ οὐκ ἐθέλοντα μάχεσθαι,
  136. ἀλλὰ μάλα σπεύδοντα μάχην ἐς κυδιάνειραν.
  137. ἵππους μὲν γὰρ ἔασε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ·
  138. καὶ τοὺς μὲν θεράπων ἀπάνευθʼ ἔχε φυσιόωντας
  139. Εὐρυμέδων υἱὸς Πτολεμαίου Πειραΐδαο·
  140. τῷ μάλα πόλλʼ ἐπέτελλε παρισχέμεν ὁππότε κέν μιν
  141. γυῖα λάβῃ κάματος πολέας διὰ κοιρανέοντα·
  142. αὐτὰρ ὃ πεζὸς ἐὼν ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν·
  143. καί ῥʼ οὓς μὲν σπεύδοντας ἴδοι Δαναῶν ταχυπώλων,
  144. τοὺς μάλα θαρσύνεσκε παριστάμενος ἐπέεσσιν·
  145. Ἀργεῖοι μή πώ τι μεθίετε θούριδος ἀλκῆς·
  146. οὐ γὰρ ἐπὶ ψευδέσσι πατὴρ Ζεὺς ἔσσετʼ ἀρωγός,
  147. ἀλλʼ οἵ περ πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσαντο
  148. τῶν ἤτοι αὐτῶν τέρενα χρόα γῦπες ἔδονται,
  149. ἡμεῖς αὖτʼ ἀλόχους τε φίλας καὶ νήπια τέκνα
  150. ἄξομεν ἐν νήεσσιν, ἐπὴν πτολίεθρον ἕλωμεν.
  151. οὕς τινας αὖ μεθιέντας ἴδοι στυγεροῦ πολέμοιο,
  152. τοὺς μάλα νεικείεσκε χολωτοῖσιν ἐπέεσσιν·
  153. Ἀργεῖοι ἰόμωροι ἐλεγχέες οὔ νυ σέβεσθε;
  154. τίφθʼ οὕτως ἔστητε τεθηπότες ἠΰτε νεβροί,
  155. αἵ τʼ ἐπεὶ οὖν ἔκαμον πολέος πεδίοιο θέουσαι
  156. ἑστᾶσʼ, οὐδʼ ἄρα τίς σφι μετὰ φρεσὶ γίγνεται ἀλκή·
  157. ὣς ὑμεῖς ἔστητε τεθηπότες οὐδὲ μάχεσθε.
  158. ἦ μένετε Τρῶας σχεδὸν ἐλθέμεν ἔνθά τε νῆες
  159. εἰρύατʼ εὔπρυμνοι πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης,
  160. ὄφρα ἴδητʼ αἴ κʼ ὔμμιν ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων;
  161. ὣς ὅ γε κοιρανέων ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν·
  162. ἦλθε δʼ ἐπὶ Κρήτεσσι κιὼν ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν.
  163. οἳ δʼ ἀμφʼ Ἰδομενῆα δαΐφρονα θωρήσσοντο·
  164. Ἰδομενεὺς μὲν ἐνὶ προμάχοις συῒ εἴκελος ἀλκήν,
  165. Μηριόνης δʼ ἄρα οἱ πυμάτας ὄτρυνε φάλαγγας.
  166. τοὺς δὲ ἰδὼν γήθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  167. αὐτίκα δʼ Ἰδομενῆα προσηύδα μειλιχίοισιν·
  168. Ἰδομενεῦ περὶ μέν σε τίω Δαναῶν ταχυπώλων
  169. ἠμὲν ἐνὶ πτολέμῳ ἠδʼ ἀλλοίῳ ἐπὶ ἔργῳ
  170. ἠδʼ ἐν δαίθʼ, ὅτε πέρ τε γερούσιον αἴθοπα οἶνον
  171. Ἀργείων οἳ ἄριστοι ἐνὶ κρητῆρι κέρωνται.
  172. εἴ περ γάρ τʼ ἄλλοι γε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  173. δαιτρὸν πίνωσιν, σὸν δὲ πλεῖον δέπας αἰεὶ
  174. ἕστηχʼ, ὥς περ ἐμοί, πιέειν ὅτε θυμὸς ἀνώγοι.
  175. ἀλλʼ ὄρσευ πόλεμον δʼ οἷος πάρος εὔχεαι εἶναι.
  176. τὸν δʼ αὖτʼ Ἰδομενεὺς Κρητῶν ἀγὸς ἀντίον ηὔδα·
  177. Ἀτρεΐδη μάλα μέν τοι ἐγὼν ἐρίηρος ἑταῖρος
  178. ἔσσομαι, ὡς τὸ πρῶτον ὑπέστην καὶ κατένευσα·
  179. ἀλλʼ ἄλλους ὄτρυνε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς
  180. ὄφρα τάχιστα μαχώμεθʼ, ἐπεὶ σύν γʼ ὅρκιʼ ἔχευαν
  181. Τρῶες· τοῖσιν δʼ αὖ θάνατος καὶ κήδεʼ ὀπίσσω
  182. ἔσσετʼ ἐπεὶ πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσαντο.
  183. ὣς ἔφατʼ, Ἀτρεΐδης δὲ παρῴχετο γηθόσυνος κῆρ·
  184. ἦλθε δʼ ἐπʼ Αἰάντεσσι κιὼν ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν·
  185. τὼ δὲ κορυσσέσθην, ἅμα δὲ νέφος εἵπετο πεζῶν.
  186. ὡς δʼ ὅτʼ ἀπὸ σκοπιῆς εἶδεν νέφος αἰπόλος ἀνὴρ
  187. ἐρχόμενον κατὰ πόντον ὑπὸ Ζεφύροιο ἰωῆς·
  188. τῷ δέ τʼ ἄνευθεν ἐόντι μελάντερον ἠΰτε πίσσα
  189. φαίνετʼ ἰὸν κατὰ πόντον, ἄγει δέ τε λαίλαπα πολλήν,
  190. ῥίγησέν τε ἰδών, ὑπό τε σπέος ἤλασε μῆλα·
  191. τοῖαι ἅμʼ Αἰάντεσσι διοτρεφέων αἰζηῶν
  192. δήϊον ἐς πόλεμον πυκιναὶ κίνυντο φάλαγγες
  193. κυάνεαι, σάκεσίν τε καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι.
  194. καὶ τοὺς μὲν γήθησεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
  195. καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  196. Αἴαντʼ Ἀργείων ἡγήτορε χαλκοχιτώνων,
  197. σφῶϊ μέν· οὐ γὰρ ἔοικʼ ὀτρυνέμεν· οὔ τι κελεύω·
  198. αὐτὼ γὰρ μάλα λαὸν ἀνώγετον ἶφι μάχεσθαι.
  199. αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον
  200. τοῖος πᾶσιν θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι γένοιτο·
  201. τώ κε τάχʼ ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος
  202. χερσὶν ὑφʼ ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε.
  203. ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δὲ μετʼ ἄλλους·
  204. ἔνθʼ ὅ γε Νέστορʼ ἔτετμε λιγὺν Πυλίων ἀγορητὴν
  205. οὓς ἑτάρους στέλλοντα καὶ ὀτρύνοντα μάχεσθαι
  206. ἀμφὶ μέγαν Πελάγοντα Ἀλάστορά τε Χρομίον τε
  207. Αἵμονά τε κρείοντα Βίαντά τε ποιμένα λαῶν·
  208. ἱππῆας μὲν πρῶτα σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφι,
  209. πεζοὺς δʼ ἐξόπιθε στῆσεν πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
  210. ἕρκος ἔμεν πολέμοιο· κακοὺς δʼ ἐς μέσσον ἔλασσεν,
  211. ὄφρα καὶ οὐκ ἐθέλων τις ἀναγκαίῃ πολεμίζοι.
  212. ἱππεῦσιν μὲν πρῶτʼ ἐπετέλλετο· τοὺς γὰρ ἀνώγει
  213. σφοὺς ἵππους ἐχέμεν μηδὲ κλονέεσθαι ὁμίλῳ·
  214. μηδέ τις ἱπποσύνῃ τε καὶ ἠνορέηφι πεποιθὼς
  215. οἶος πρόσθʼ ἄλλων μεμάτω Τρώεσσι μάχεσθαι,
  216. μηδʼ ἀναχωρείτω· ἀλαπαδνότεροι γὰρ ἔσεσθε.
  217. ὃς δέ κʼ ἀνὴρ ἀπὸ ὧν ὀχέων ἕτερʼ ἅρμαθʼ ἵκηται
  218. ἔγχει ὀρεξάσθω, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερον οὕτω.
  219. ὧδε καὶ οἱ πρότεροι πόλεας καὶ τείχεʼ ἐπόρθεον
  220. τόνδε νόον καὶ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔχοντες.
  221. ὣς ὃ γέρων ὄτρυνε πάλαι πολέμων ἐῢ εἰδώς·
  222. καὶ τὸν μὲν γήθησεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
  223. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  224. ὦ γέρον εἴθʼ ὡς θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
  225. ὥς τοι γούναθʼ ἕποιτο, βίη δέ τοι ἔμπεδος εἴη·
  226. ἀλλά σε γῆρας τείρει ὁμοίϊον· ὡς ὄφελέν τις
  227. ἀνδρῶν ἄλλος ἔχειν, σὺ δὲ κουροτέροισι μετεῖναι.
  228. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  229. Ἀτρεΐδη μάλα μέν τοι ἐγὼν ἐθέλοιμι καὶ αὐτὸς
  230. ὣς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν.
  231. ἀλλʼ οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν·
  232. εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας ὀπάζει.
  233. ἀλλὰ καὶ ὧς ἱππεῦσι μετέσσομαι ἠδὲ κελεύσω
  234. βουλῇ καὶ μύθοισι· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων.
  235. αἰχμὰς δʼ αἰχμάσσουσι νεώτεροι, οἵ περ ἐμεῖο
  236. ὁπλότεροι γεγάασι πεποίθασίν τε βίηφιν.
  237. ὣς ἔφατʼ, Ἀτρεΐδης δὲ παρῴχετο γηθόσυνος κῆρ.
  238. εὗρʼ υἱὸν Πετεῶο Μενεσθῆα πλήξιππον
  239. ἑσταότʼ· ἀμφὶ δʼ Ἀθηναῖοι μήστωρες ἀϋτῆς·
  240. αὐτὰρ ὃ πλησίον ἑστήκει πολύμητις Ὀδυσσεύς,
  241. πὰρ δὲ Κεφαλλήνων ἀμφὶ στίχες οὐκ ἀλαπαδναὶ
  242. ἕστασαν· οὐ γάρ πώ σφιν ἀκούετο λαὸς ἀϋτῆς,