Quaestiones Convivales

Plutarch

Plutarch. Plutarchi Chaeronensis Moralia, Vol. IV. Vernardakēs, Grēgorios N., editor. Leipzig: Teubner, 1892.

ταῦτα δʼ ἡμῶν εἰς τὸ προκείμενον εὑρησιλογούντων[*](ita scripsi: εὐρεσιλογούντων), ἐδόκει τὸ τῆς ὄψεως ς ἀντιπίπτειν. οἱ

γὰρ πρεσβύτεροι πόρρω τὰ γράμματα τῶν ὀμμάτων ἀπάγοντες ἀναγιγνώσκουσιν, ἐγγύθεν δʼ οὐ δύνανται· καὶ τοῦτο παραδηλῶν ὁ Αἰσχύλος[*](Αἰσχύλος] Nauck. p. 107 quem miror cur lacunas sibi notas non enotaverit) φησὶν
  1. οὐδὲ ἀπὸ---[*](lac. 6 Vd 8 E) αὐτόν· οὐ γὰρ ἐγγύθεν [*](lac. 6 Vd 15 E. Fort. supplendum οὐ δέλτον εἶδον αὐτός· οὐ γὰρ ἐγγύθεν ι ἦν μοι· γέρων δὲ γραμματεὺς ἔγνω σʼ ἃ φῄς)
ἐνδηλότερον δὲ[*](δὲ] δʼ ὁ?) Σοφοκλῆς[*](em. R: ἐνδηλότερον Σοφοκλῆς] cf. Nauck. p. 312) ταὐτὸ[*](ταὐτὸ *: τὸ αὐτὸ) περὶ τῶν γερόντων·
  1. βαρεῖα[*](em. Herwerdenus: βραδεῖα) μὲν γὰρ ἐν λόγοισι προσβολὴ
  2. μόλις διʼ ὠτὸς ἔρχεται τρυπωμένου[*](τρυπωμένου] corruptum),
  3. πόρρω δὲ λεύσσων, ἐγγύθεν δὲ πᾶς τυφλός.
εἴπερ οὖν πρὸς τὴν ἐπίτασιν καὶ σφοδρότητα μᾶλλον ὑπακούει τὰ[*](τὰ M) τῶν γερόντων αἰσθητήρια, πῶς ἐν τῷ ἀναγιγνώσκειν τὸν ἐγγύθεν ἀντιφωτισμὸν οὐ φέρουσιν, ἀλλὰ παράγοντες[*](malim ἀλλʼ ἀπάγοντες) ἀπωτέρω τὸ βιβλίον ιο ἐκλύουσι τὴν λαμπρότητα τῷ ἀέρι καθάπερ οἶνον ὕδατι κατακεραννυμένην;