Hippolytus

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. πατὴρ μὲν οὖν σοι πόντιος φρονῶν καλῶς
  2. ἔδωχ’ ὅσονπερ χρῆν, ἐπείπερ ᾔνεσεν·
  3. σὺ δ’ ἔν τ’ ἐκείνῳ κἀν ἐμοὶ φαίνῃ κακός,
  4. ὃς οὔτε πίστιν οὔτε μάντεων ὄπα
  5. ἔμεινας, οὐκ ἤλεγξας, οὐ χρόνῳ μακρῷ
  6. σκέψιν παρέσχες, ἀλλὰ θᾶσσον ἤ σ’ ἐχρῆν
  7. ἀρὰς ἀφῆκας παιδὶ καὶ κατέκτανες.
Θησεύς
  1. δέσποιν’, ὀλοίμην.
Ἄρτεμις
  1. δείν’ ἔπραξας, ἀλλ’ ὅμως
  2. ἔτ’ ἔστι καί σοι τῶνδε συγγνώμης τυχεῖν·
  3. Κύπρις γὰρ ἤθελ’ ὥστε γίγνεσθαι τόδε,
  4. πληροῦσα θυμόν. θεοῖσι δ’ ὧδ’ ἔχει νόμος·
  5. οὐδεὶς ἀπαντᾶν βούλεται προθυμίᾳ
  6. τῇ τοῦ θέλοντος, ἀλλ’ ἀφιστάμεσθ’ ἀεί.
  7. ἐπεί, σάφ’ ἴσθι, Ζῆνα μὴ φοβουμένη
  8. οὐκ ἄν ποτ’ ἦλθον ἐς τόδ’ αἰσχύνης ἐγὼ
  9. ὥστ’ ἄνδρα πάντων φίλτατον βροτῶν ἐμοὶ
  10. θανεῖν ἐᾶσαι. τὴν δὲ σὴν ἁμαρτίαν
  11. τὸ μὴ εἰδέναι μὲν πρῶτον ἐκλύει κάκης·