Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- εἰπὲ δʼ ὅπως ὀλοὸν τόδε θηρίον αὐτὸς ἔπεφνες,
- ὅππως τʼ εὔυδρον Νεμέης εἰσήλυθε χῶρον·
- οὐ μὲν γάρ κε τοσόνδε κατʼ Ἀπίδα κνώδαλον εὕροις
- ἱμείρων ἰδέειν, ἐπεὶ οὐ μάλα τηλίκα βόσκει,
- ἀλλʼ ἄρκτους τε σύας τε λύκων τʼ ὀλοφώιον ἔρνος.
- τῷ καὶ θαυμάζεσκον ἀκούοντες τότε μῦθον·
- οἱ δέ νυ καὶ ψεύδεσθαι ὁδοιπόρον ἀνέρʼ ἔφαντο
- γλώσσης μαψιδίοιο χαριζόμενον παρεοῦσιν.
- Ὣς εἰπὼν μέσσης ἐξηρώησε κελεύθου
- Φυλεύς, ὄφρα κιοῦσιν ἅμα σφίσιν ἄρκιος εἴη,
- καί ῥά τε ῥηίτερον φαμένου κλύοι Ἡρακλῆος,
- ὅς μιν ὁμαρτήσας τοίῳ προσελέξατο μύθῳ·
- Ὦ Αὐγηιάδη, τὸ μὲν ὅττί με πρῶτον ἀνήρευ,
- αὐτὸς καὶ μάλα ῥεῖα κατὰ στάθμην ἐνόησας.
- ἀμφὶ δέ σοι τὰ ἕκαστα λέγοιμί κε τοῦδε πελώρου
- ὅππως ἐκράανθεν, ἐπεὶ λελίησαι ἀκούειν,
- νόσφίν γʼ ἢ ὅθεν ἦλθε· τὸ γὰρ πολέων περ ἐόντων
- Ἀργείων οὐδείς κεν ἔχοι σάφα μυθήσασθαι·
- οἶον δʼ ἀθανάτων τίνʼ ἐίσκομεν ἀνδράσι πῆμα
- ἱρῶν μηνίσαντα Φορωνείδῃσιν ἐφεῖναι.
163