History of the Peloponnesian War

Syracusani vero sociique quum provecti essenl navibus tot numero, quot et ante habebant, et ad portus exitum cum earum parte excubias agebant, et in reliquo portu circumcirca, ut undique simul impressionem in Athenienses facerent, et peditatus simul sibi subsidio veniret, quacumque naves appellerent. Praeerant autem classi apud Syracusanos Sicanus et Agatharchus, uterque unum totius aciei cornu tenens, Pythen vero et Corinthii medium tene-

Postquam autem Athenienses ad claustra accesserunt, primo quidem impetu naves ad ea collocatas impiessione facta superabant, et juncturas solvere nmitr—tnr; postea vero, quum Syracusani sociique in eos undique inveherentur, noo amplius ad claustra tantum, sed etiam in ipso portu propJium fiebat, et erat atrox, et quale nullum superiorum.

Magnam enim animorum alacritatem adhibebant utriosqoe classis nautae ad impetam faciendum. quotiescumque jussi essent, magnamquc artem gubernatores et aemulationem inter se; militesque praesidio navibus additi operam dabant, quoties navis impressionem in narem fecisset, ne ii, qui ex tabulatis pugnabant, cetero artificio inferiores essent; nec erat, qui non in munere sibi assignato ipse quisque contenderet primus apparere.

Quum autem concurrissent in exiguo spatio naves multae (nam maximo hae naves numero in angustissimo spatio pugnarunt; haud multum enim aberat, quin universae utriosque classis ducentae essent) incursiones quidem paucae fiebant, quia nec retrocedendi nec perrumpendi ulla facultas dabatur, concursus vero frequentiores erant, prout quaeque naris in navem incidisset, vel quod fugeret, vel Impressionem in aliam faciens.