History of the Peloponnesian War

Missisque ad Perdiccam legatis, ut ex societatis jure cum copiis ad se veniret, aliis etiam in Thraciaui missis ad Pollen Odomantum regem, qui quam plurimos

Thraces mercede conduceret, ipse ad Eionem per otium exspectabat.

Brasidas autem his auditis ipse quoque ad Cerdylium castra hostibus opposita fecit; est autem hic locus Argiliorum trans flumen editus, ab Amphipoli non procul distans, unde omnia prospici poterant. Quare Cleo cum suis copiis clam illinc discedere non potuisset; quod quidem Brasidas ipsum exspectabat facturum, ut contempta suorum paucitate adversus Amphipolin cum praesentibus copiis adseenderet.

Simul autem etiam se praeparabat, mille et quingentos Thraces mercede conductos, et Edones omnes, peltatos et equites evocans; habebat praeterea Myrciniorum et Chalcidensium, praeter eos, qui apud Amphipolin erant, mille peltatos.

Universorum autem militum gravis armaturae summa erat duo ferme millia et trecenti Graecorum equites. Ex his Brasidas cum mille et quingentis ad Cerdylium castra habebat, ceteri vero intra Amphipolin cum Clearida duce instructi erant.

Cleo vero primo quidem quiescebat, deinde vero coactus est faccre, quod Brasidas exspectabat.

Quum enim milites diuturnum illud otium moleste ferrent, et reputarent, quale futurum esset illius imperium, quanta cum impentia et ignavia conjunctum adversus quantam peritiam et audaciam, et domo jam ut eum inviti secuti essent, ille quum rumorem istum sensisset ipsosque, quod in eodem loco desiderent, gravari nollet, motis castris discedebat.

Et usus est eadem ratione, qua quum apud Pylum rem feliciter gessisset, aliquid se sapere putavit; ad pugnam enim ne exspectavit quidem, ut quis contra se prodiret, sed potius se adseendere dicebat, ut locum inspiceret, et majorem apparatum exspectabat, non ut firmissimo copiarum praesidio, m cogeretur, hostem circumfunderet, sed ut urbem copiis undique circumdatam vi expugnaret.

Profectus igitur, castrisque in colle natura munito ante Amphipolin positis, ipse contemplabatur Strymonis stagna, et qualis esset urbis situs Thraciam versus.

Et existimabat, se, quotiescunque voluisset, sine certamine illinc discessurum; nemo enim vel supra muros conspiciebatur, vel portis exibat, omnesque clausae erant. Quamobrem etiam existimabat se peccasse, quod sine machinis eo venisset; capturum enim se urbem fuisse, quod esset deserta.

Brasidas vero simul atque Athenienses castra movere videt, et ipse degressus a Cerdylio Amphipolin intrt-x it.

Et eruptionem quidem aut proelii potestatem Atheniensibus numquam fecit, de apparatu suo metuens et suos ratus impares hosti esse, non numero (nam propemo-dum pares erant), sed dignitate (nam in illa expeditione militabat electus ipsorum Atheniensium flos, et Lemniorum atque Imbriorum robur), sed parabat eos dolo aggredi.

Si enim suorum numerum et vilem armaturam, quam ipsa necessitas ministraral, hostibus ostendisset,existimabat se non facilius victorem fore, quam si ab iis ante conflictum conspectus non esset, neque propter id, quod res erat, in ipsorum contemptionem venisset.