History of the Peloponnesian War

Quamobrem etiam statim post eos captos agere coeperant, sed Athenienses, quod rem feliciter gererent, bellum nondum aequis conditionibus deponere volebant. Sed quum cladem ad Delium accepissent, confestim Lacedaemonii, quod scirent tunc facilius admissuros, annuas inducias fecerunt, per quarum tempus oportebat colloquia habentes de longiore pacis tempore consultare.

Postea vero quam et ad Amphipolin Athenienses cladem acceperunt, et Cleo et Brasidas mortem oppetierunt, qui utrinque paci maxime adversabantur, hic quidem, quod rem in bello feliciter gereret et honores ideo consequeretur, ille vero, quod rebus pacatis sua flagitia manifestiora fore, suamque autoritatem in obtrectando imminutum iri putaret, tunc vero in utraque civitate duo, qui ad principatum maxime properabant, Plistoanax Pausaniae filius, Lacedaemoniorum rex, et Nicias Nicerati filius, qui eorum, qui tunc vivebant, in re militari longe illustrissimus erat, multo magis animis erant propensi, Nicias quidem, quod interea, dum cladium expers et erat et habebatur, felicitatem conservare, et quum in praesentia tam ipse laboribus liber esse quarn cives liberare, tum etiam posteritati nomen relinquere vellet, quod omni vita rempublicam in nullum discrimen unquam adduxisset, existimans, boc ita demum contingere posse, si nullum periculum adiretur, et si quis se ipsum fortunae ininime committeret; hanc vero periculorum immunitatem a pace praeberi; Plistoanax vero, quod propter suum ab exilio reditum ab inimicis per obtrectationem accusaretur, et Lacedaemoniorum animis, quotiescunque cladem aliquam accepissent, ab illis quasi religio semper objiceretur, quod propter ipsius reditum contra leges ipsi concessum haec acciderent.

Criminabantur enim ipsum cum fratre Aristo-cie vatem, quae Delphis erat, induxisse, ut Lacedaemoniorum sacris legatis haec diu responderet, ut Jove sati semidei prolem ex alieno solo in suum reducerent; alioqui argenteo vomere araturos;

tandem vero eam Lacedaemonios impulisse, ut eum, qui in Lycaeum confhgerat, propter suum ex AUica reditum, ad quem muneribus adductus videbatur, et qui dimidiatas aedes templi Jovis Lacedaemoniorum metu tunc incolebat, undevicesimo post anno ejusmodi choris atque sacrificiis reducerent, quibus, quum prunum Lacedaemonem condiderunt, reges creatos prosequebantur.

Plistoanax igitur hanc criminationem graviter fe-

Atque per illam hiemem in colloquium ibant, et vere jam instante apparatus hostilis a Lacedaemoniis minaciter illis ante intemptatus est, qui nuntiis per civitates circummissis indicebatur ut ad munitiones obsidionis causa exstruendas pertinens, quo facilius Athenienses dicto audientes essent, et postquam in conciliis post multa postulata ultro citroque ab utrisque in medium prolata conveniebat, ut pax fieret ea conditione, ut utrique redderent ea, quae bello cepissent, Nisaeam vero Athenienses retinerent (qutfm enim Plataeam vicissim repeterent, Tlie-bani dixerunt, se hanc urbem tenere neque vi neque proditione, sed deditione ab ipsis facta, et Athenienses quoque eodem modo Nisaeam a se teneri dixerunt), tunc igitur Lacedaemonii , sociis suis advocatis, quum celeri omnes praeter Boeotos et Corinthios et Eleos et Megarenses (liis enim quae fiebant haud placebant) bellum finiendum censuissent, compositionem fecerunt et firdus cum Atheniensibus percusserunt, et jurejurando confirmarunt, et vicissim illi apud Lacedaemonios, haec.

« Foedera fecerunt Athenienses et Lacedaemonii, et socii in has conditiones, et in singulis civitatibus haec jurejurando rata habuerunt.

Quod attinet ad puhlica sacra, licere cuilibet tuto terra marique eo proficisci et immolare et oracula consulere et sacros legatos mittere patrio instituto. Fanum vero templumque Apollinis, quod est Delphis, ipsosque Delphos liberos esse, ita ut utantur suis legibus et suis vectigalibus et suis judiciis et inter se et in terra sua patrio instituto.

Esse porro foedera annos quinquaginta Atheniensibus et Atheniensium sociis ac Lacedaemoniis et Lacedaemoniorum sociis sine dolo malo et sine noxa terra marique.

Item ne arma inferre liceat ob damnum faciendum neque Lacedaemoniis eorumque sociis adversus Athenienses eorumque socios, neque Atheniensibus eorumque sociis adversus Lacedaemonios eorum-que socios, neque arte ulla neque machinatione. Si qua vero controversia inter eos oriatur, jure agant et jurejurando, et conventis, quae fecerint.

Lacedaemonii vero eorumque socii Amphipolin Atheniensibus reddant. Incolis vero civitatum, quascunque Lacedaemonii Atheniensibus tradiderunt, cum suis facultatibus abire liceat, quocunque voluerint; ipsae vero civitates liberae sint, ita tamen, ut pendant tributum, quod Aristidis tempore impositum pendebant. Arma vero illis inferre nocendi causa ne liceat Atheniensibus eorumque sociis, si tributum pendant, ex quo foedus factum est. Sunt autem civitates hae, Argi Ius, Sta-girus, Acanthus, Scolus, Olynthus, Spartoius. Neutrorum vero sociae sint, neque Lacedaemoniorum neque Atheniensium ; si tamen Athenienses liis civitatibus persuadere possint , Atheniensibus societatem cum iis volentibus facere liceat.

Mecybemaei vero et Sanari et Singaei urbes suas incolant, quemadmodum Olynthii et Acanthii.