History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Postea vero universi socii Brasidam cum armis prosecuti publice sepelierunt in urbe ante forum, quod nunc

208
est; et ex eo tempore Amphipolitani, quum ipsius mono-menturo septo circumdedissent, ut heroi parentant, et honores tribuerunt certamina et sacrificia anniversaria, et coloniam etiam ipsi, ut ejus conditori, attribuerunt, dejectis Hagnonis aedificiis, omnique monumento deleto, si quid forte supererat, quod coloniae ab eo deductae memoriam conservare posset, existimantes, Brasidam quidem suum servatorem exstitisse, simul etiam in praesentia, propter Atheniensium melum, Lacedaemoniorum societatem colentes, Hagnonera vero propter Atheniensium hostium inimicitias non aeque ex usu suo his honoribus a se affectum neque etiam iis delectatum iri.

Mortuos tamen Atheniensibus reddiderunt. Obierunt autem ex Atiteaien-sibus quidem ad sexcentos, ex adversariis vero septem, quia non acie instructa justum proelium commissum erat, sed potius ejusmodi casu, metuque prius incusso.

Quum autem Athenienses suorum cadavera sustulissent, ipsi quidem domum classe vecti redierunt, illi vero cum Clearida res Amphipolitanas constituebant

Sub eadem aestatis extremae tempora Rhamphias et Autocbaridas et Epicydidas Lacedaemonii nongentorum gravis armaturae militum supplementum in Thraciam ducebant , et quum Heracleam, quae est in agro Trachinio, pervenissent, quicquid iis non recte se habere videbatur, constituebant.

Sed quum ibi morarentur, hoc proelium interea commissum est, et aestas finiebatur.

Insequentis autem hiemis initio statim Ramphias, et qui cum eo erant, ad Pierium usque Thessaliae montem progressi sunt; sed quum Thessali eos transire prohiberent, simul etiam quum Brasidas obiisset, ad quem has copias ducebant, domum reverterunt, existimantes haudquaquam amplius tempus opportunum esse, tam quod Athenienses proelio victi discessissent, tum quod idonei ipsi non essent ad peragendum aliquid eorum, quae Brasidas animo conceperat

Praecipue vero discesserunt, quod scirent, quunf domo exibant, Lacedaemonios ad pacem magis animos haboisse propensos.

Accidit etiam, ut statim post proelium ad Amphipolin commissum et Rhamphiae ex Thessalia reversionem neutri ullam belli pariem amplius attingerent, sed animos ad pacem potius propensos haberent, Athenienses quidem, quod et apud Delium et paulo post rursus ad Amphipolin cladem accepissent, nec certam virium spem amplius haberent, qua freti foedera prius admittere noluerant, existimantes , se propter praesentem felicitatem superiores evasuros;

et simul socios suos reformidabant, ne propter belli offensiones elati magis a se deficerent, eosque poenite-bat, quod post res ad Pylum gestas idoneam occasionem nacti compositionem non fecissent;

Lacedaemonios vero vicissim, quod bellum ipsis prrnter opinionem eveniret, in quo intra paucos annos Atheniensium potentiam se eversuros putarant, si eorum agrum vastarent, et quod contra in illam calamitatem incidissent, quam in insula acceperant, qualis nunquam ante Spartae contigerat, quum simul et ager latrociniis infestaretur ab illis, qui e Pylo et Cytheris prodibant, et Helotes ad hostes transfugerent, et suspicio semper esset, nc et illi, qui domi remanebant, confisi iis, qui extra erant, pro praesenti rerum suarum statu, sicut et

209
prius, aliquas res novas molirentur.

Huc accedebat ( quod tricennale foedus cum Argivis ictum jam exibat, nec aliud Argivi inire volebant, nisi ager Cynosririiis sibi restitueretur; itaque putabant, se non posse simul bellum cum Argivis et Atheniensibus gerere. Quinetiam nonnullas Peloponnesi civitates a se ad Argivos defectionem facturas suspicabantur; id quod etiam accidit.

Haec igitur utrisque reputantibus compositio lacienda videbatur, et praecipue Lacedaemoniis, virorum, qui in insula capti erant, recipiendorum desiderio; qui enim ipsorum erant Spartani, ii et viri primarii, et item cum primariis cognatione conjuncti.