History of the Peloponnesian War

Atque haec quidem hac aestate post Peloponnesiorum ex Attica discessum gesta sunt.

Insequente autem hieme Euarchus Acarnan Astacum redire cupiens Corinthiis persuasit, ut cum quadraginta navibus et mille et quingentis gravis armaturae militibus eo profecti se reducerent, et ipse quoque nonnullos alios milites mercenarios conduxerat. Praeerant autem his copiis,

Euphamidas Aristonymi et Timoxenus Timocratis et Eum»· cbus Chrysidis filios.

Et ilium profecti reduxerant; et cum nonnulla etiam reliquae Acarnaniae oppida maritima sibi adjungere vellent remque tentassent, perficere non potuerunt et domum reverti coeperunt.

Quum autem praeternavigantes ad Cephalleniam appulissent atque exscensum ex navibus in Craniorum agrum fecissent, ab illis per quan-dam deditionis faciendae speciem decepti, nonnullos de suis militibus amiserunt, quum Cranii eos ex inopinato invasissent ; et tumultuaria festinatione regressi domum reverterunt.

Eadem hieme Athenienses patrio instituto publice humarunt eos, qui in hoc bello primi mortem obierant, in hunc fere modum.

Triduo antequam funus efferatur, tabernaculum faciunt et sub eo defunctorum ossa proponuqt; et suis quisque inferias affert, si quas velit.

Quum autem funeris efferendi dies venit, plaustra adducuntur, quae arcas ex cupresso factas singularum tribuum singulas portant; in his autem insunt ossa singularum tribuum, ex qua quisque erat. Unus autem inanis lectus fertur stratus ignotorum, quorum corpora reperiri suscipique non potuerunt.