History of the Peloponnesian War

« Sic respondet Xerxes rex Pausaniae : Quum ob viros, quos mihi trans mare incolumes Byzantio remisisti, beneficii gratia in domo nostra tibi perpetuo manebit reposita, scriptisque nunquam delendis mandata; tum etiam tua verba mihi placent. Ac te neque nox neque dies remoretur, ita ut

His litteris Pausanias acceptis, quum magnam auctoritatem jam ante apud Graecos haberet, propter imperium ad Plataeas gestum, tunc longe majores spiritus sumpsit nec amplius consuetis institutis vivere poterat, sed cultu Medico ornatus prodiit Byzantio, ejusque per Thraciam euntis latera Medi et iEgyptii satellites armati stipabant,

mensamque Persicam sibi apponi curabat, neque cogitationes suas amplius continere poterat, sed rebus levibus aperte prodebat, quae apud animum suum magnificentius in posterum agere destinabat. Praeterea se aditu difficilem praebebat, et iracundia adeo gravi in omnes pariter utebatur, ut nemo posset accedere. Quae res etiam non minima causa fuit, cur socii ad Atheniensium partes transirent.

Lacedaemonii vero his auditis, propter haec ipsa et primum eum revocarant, et postquam iterum Hermio-nide navi vectus ipsorum injussu hujusmodi facinora facere videbatur, et Byzantio ab Atheniensibus obsesso per vim pulsus, non Spartam revertebatur, sed sedibus apud Colonas in agro Trojano positis consilia cum barbaris agitare nunciabalur, neque bono consilio manere : ita demum non amplius se continuerunt, sed caduceatore misso ephori et scytala imperarunt, ne a caduceatore discederet; alioqui Spartanos ei bellum indicere.

Ille vero, quum quam minimum suspectus esse vellet, et crimen objectum se pecuniis diluere posse speraret, iterum Spartam redibat.

Ac primum quidem ab ephoris in carcerem est conjectus, (ephoris enim regi hoc facere licet,) deinde vero perfecit ut exiret, seque reum constituit, si qui se coarguere vellent.