History of the Peloponnesian War

« De Lacedaemoniis, o socii, non amplius conqueri possimus, quasi non et ipsi bellum decreverint, et nos nunc ad hoc convocarint. Decet enim duces, in suis rebus pari conditione usos, publica commoda praecipue spectare.

De nobis vero, quotquot commercium cum Atheniensibus jam habuerunt, non sunt admonendi, ut ab illis caveant; sed illos potius, qui loca mediterranea incolunt, nec in aditu aliquo liabitant, scire oportet, nisi hominibus loca maritima incolentibus opem ferant, majore eos cum difficultate fructus, quos anni tempora ierunt, comportaturos, et vicissim eorum, quae maris usus continenti suppeditat, perceptionem difficiliorem habituros; nec oportet eos malos esse judices rerum, quae nunc dicuntur, quasi ad ipsos minime pertineant; sed exspectare, si res hominum oram maritimam incolentium neglexerint, calamitatem istam ad se quoque tandem perventuram; et sc nunc de se ipsis non ininus consultare.

Quamobrem etiam dubitandum iis non est, quin bellum pro pace sumant. Nara virorum quidem modestorum est, quiescere, si non lacessantur injuria, fortium vero, si injnria afficiantur, post pacem bellum gerere et si commode fieri possit, rursus in gratiam redire, et nec felici bellorum successu extolli, neque

Etenim et qui propter voluptatem dubitat, celerrime privabitur Eae otii jucunditate, propter quam dubitat, si quiescat ; et qui felici rerum successu in bellis abundat, is se audacia infida efferri non animadvertit.

Multa enim male consulta, quum hostes inconsultiores extitissent, felicem exitum habuerunt; et longe plura, quae recte consulta videbantur, contra turpiter ceciderunt. Destinat enim animi fiducia nemo eadem atque in ipso opere exsequitur, sed cum securitate opinamur, cum timore in opere deficimus.