Argonautica
Apollonius Rhodius
The Argonautica of Apollonius Rhodius, Apollonius, Rhodius, creator; Mooney, George W, editor, translator. London: Longmans, Green, and Co., 1912.
- βῆ δὲ μεταΐξας Πηγέων σχεδόν, ἠύτε τις θὴρ
- ἄγριος, ὅν ῥά τε γῆρυς ἀπόπροθεν ἵκετο μήλων,
- λιμῷ δʼ αἰθόμενος μετανίσσεται, οὐδʼ ἐπέκυρσεν
- ποίμνῃσιν· πρὸ γὰρ αὐτοὶ ἐνὶ σταθμοῖσι νομῆες
- ἔλσαν· ὁ δὲ στενάχων βρέμει ἄσπετον, ὄφρα κάμῃσιν·
- ὧς τότʼ ἄρʼ Εἰλατίδης μεγάλʼ ἔστενεν, ἀμφὶ δὲ χῶρον
- φοίτα κεκληγώς· μελέη δέ οἱ ἔπλετο φωνή.
- αἶψα δʼ ἐρυσσάμενος μέγα φάσγανον ὦρτο δίεσθαι,
- μήπως ἢ θήρεσσιν ἕλωρ πέλοι, ἠέ μιν ἄνδρες
- μοῦνον ἐόντʼ ἐλόχησαν, ἄγουσι δὲ ληίδʼ ἑτοίμην.
- ἔνθʼ αὐτῷ ξύμβλητο κατὰ στίβον Ἡρακλῆι
- γυμνὸν ἐπαΐσσων παλάμῃ ξίφος· εὖ δέ μιν ἔγνω
- σπερχόμενον μετὰ νῆα διὰ κνέφας. αὐτίκα δʼ ἄτην
- ἔκφατο λευγαλέην, βεβαρημένος ἄσθματι θυμόν·
- ‘δαιμόνιε, στυγερόν τοι ἄχος πάμπρωτος ἐνίψω.
- οὐ γὰρ Ὕλας κρήνηνδε κιὼν σόος αὖτις ἱκάνει.
- ἀλλά ἑ ληιστῆρες ἐνιχρίμψαντες ἄγουσιν,
- ἢ θῆρες σίνονται· ἐγὼ δʼ ἰάχοντος ἄκουσα.’
- ὧς φάτο· τῷ δʼ ἀίοντι κατὰ κροτάφων ἅλις ἱδρὼς
- κήκιεν, ἐν δὲ κελαινὸν ὑπὸ σπλάγχνοις ζέεν αἷμα.