Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

tum criminator ille inuidens operibus dei omnes fallacias et calliditates suas ad deiciendum hominem intendit, ut ei adimeret inmortalitatem.

et primo mulierem dolo inlexit ut uetitum cibum sumeret, et per ea.m ipsi quoque homini persuasit ut transcenderet dei legem. percepta igitur scientia boni et mali pudere eum nuditatis suae coepit absconditque se a facie dei, quod antea non solebat.

tum deus sententia in peccatores data eiecit hominem de Paradiso, ut uictum sibi labore conquireret, ipsumque Paradisum igni circumuallauit, ne homo posset accedere, donec summum iudicium faciat in terra et iustos uiros cultores suos in eundem locum reuocet morte sublata, sicut sacrae uoces docent et Sibylla Erythraea, cum dicit:

  1. οἱ δὲ θεὸν τιμῶντες ἀληθινὸν ἀέναόν τε
  2. ζωὴν κληρονομοῦσι, τὸν αἰῶνος χρόνον αὐτοὶ
  3. οἰκοῦντες Παράδεισον ὁμῶς, ὲριθηλέα κῆπον
    4. .
[*](EPITOME 7-17] c. 22, 3 s. ) [*](AUCTORES 16-18] cf. Theophil. ad Autolyc. 103 A ro δὲ OEUTEpov — xpfotv. 20 ss.] frg. U 46 ss.; cf. Theophil. 114 D. ) [*](BRpHPV] 1 arborumquae BarV1 2 fetibus R 4transgressissct B1, transgressus esset B2 6 erat P edd. paradisi RV (cum Vulg. Gen. 3, 3 m medio paradisi), para.di*so (s er.) H 7 quo B1, corr. B3 ac PV, cf. F 5, 13; 17, 31; Epit. 22, 3, et BRH cMMt Vulg. Gen. 2, 9. 17; c/\'. § 18. tunc H 9 decipiendum P edd., sed cf. Buenemannum. 10 et] sed H ut] ∗∗ut B 11 quo*que (d er.) H transgrederetur B2 12 praecepta f, corr. P2 13 abscondit B 14 tunc P sententia V2 peccatore B 15 paradisso B3 labo∗∗re (ra ? er.) B 16 paradissum B post homo 5 litt. eras. H 18 et sicut H 20 Oeov] ON P TℇΙΜΩΝΤℇC BP ΑΛℇΘΙΝΟΝ P, ΑΛΠΤΙΝΩΝF AЄNAONTЄ F cum codd. Theophili, A€K- AONTA B, AIЄNЄONTA R, ∗CAINAONTЄ P Odinetheon timon gesaleo (alt. e ex c m. 2) ima.Qenaonte H 21 ΩΠΝ P ΚΑΝΡΟΝΟΜΟΥCЄI V ΔΩΝΟC B, AAIQNOC JB, A!OKOC V ΔΥΓΟΙ B, AYTOr (alt. r ex \' ut uid.) V zionen clareona musitone onostro nonastro H 22 CΙΚΟΥΝΤЄO f,)
159
aerum haec quoniam extrema sunt, in extrema.

operis huius parte tractabimus: nunc ea quae prima sunt explicemus. mors itaque secuta est hominem secundum dei sententiam, quod etiam Sibylla in carmine suo docet dicens:

  1. ὰνθρωπον πλασθέντα θεοῦ παλάμαις άγίαισιν,
  2. ὃν ἀ ὲπλάνησεν ὅϕις δολίως ἐπὶ μοῖραν ἀνελθεῖν
  3. τοῦ θανάτου γνῶσιν τε λαβεῖν ἀγαθοῦ τε κακοῦ τε
    4. .