Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

sic facta est uita hominis temporaria, sed tamen longa, quae in mille annos prorogaretur. quod diuinis litteris proditum et per omnium scientiam publicatum cum Varro non ignoraret, [*](EPITOME 2 s.] c. 22, 5 tum — sententia 8 s.] e. 22, 5. ) [*](AUCTORES 5 ss.] VIII 260 ss, cf. I 40 s. ΟΙΚΟΥΝΤΗC F ΠΑΡΑΔΙCΟΝΩΝ B, ΠΑΡΑΑЄOION R, ΠΑΡΑΔЄICON P, nAA)CON F; Παράδεισον cum codd. retinui a Lact., ut uidetur, scriptum, παρδείσου codd. Theophili (sed oHt. όμω̃ς)e< Struuius, opusc. 7 62 coM?. Ora<\'. Sibyll. J 26 ЄΡΘΗΛЄ〈?〉Δ (post C littera foramine periit) JR, ЄPIONAЄA JR, HP!6HAHA V iscantheo paradissonomos protede acepon H interpretationes lat. in R (xMt mg.) et P. ) [*](BRpHPV] 1 in] tota in P cuius J3\', in ras. corr. B2 2 partem B tractabimus (b ex u nt. 3) exponemus, expunxerat tM. 2, puncta erasa, B tractauimus V 5 ΑΝΘΡΟΠΟΝΟΝ B, ΑΝΟΡΩΠΟΝ R, ΑΝΘΡΟΠΟΝ P, ΑΝΘΡΩΠΟΝ F πλασθέντα] ΠΑΛΔC B, nAACQHNTA V ΘЄOI F nAA- CMAIC P, HAAAMAtC V άγίαιν scripsi, Ar!€CC!N B, ATA!C!N R, A!T€- C!N P, ЄTЄCCЄIN (T M: t ut uid.) V; an άγναι̃σιν scribendum? cf. Sibyll. VIII 406 άγναι̃ς παλάμησι; in codd. Sibyll. recentiore interpolatione depra- uatis παλάμησιν Ev αὺται̃ς. in altera classe antiquioris memoriae totus uersus corruptus sic οὺράνιον ἃνθρωπον πλαθέντα Oeou παλάμησιν; Struuius 164 παλάpjxt; αὐται̃σιν Aatropon plasten tatheo palamestin H 6 ov x\' ἐπλάνησεν corruptum cum integrioris classis codd. Sibyll. HQV iam Lact. scripsisse uid.: ONKЄΠΛΑΑΝΗCЄN (-CIN P) BRP, ΚΑΙΠΑΑΝΘCЄN F, ὅντ\' ἐπλάνησεν (sic codd. quidam Sibyll., alii ὅν xat uel Sv oux πλάν.) uel ὅν iE πλάνησεν edd. quidam Sibyll. et Lactantii, fort. recte, ὅv xe πλάνησεν alii, sv πεπλάνηαεν tShttWMs, 3v γ\' Hartelius, 3v ὁ\' ἐπλ. ego conieci ANЄΘЄIN BRP, aegre retinuiut fort. o Lact. scriptum, ANЄΛΘΠΙΝ 7, ἀπελθει̃ν codd. Sibyll. VIII 261 et I 40 onoe (c nt. 2) planeonoRs donos epiemran aelemi H 7 OANA- ΤΟΥ R, ΘΑΝΑΤΟΙ P AAB€Nf ἀγαθου̃] ΑΤΑΚΘΟΥ KAKOI R, ΚΑΚΟΥC P TOrAANATOT rONCtNtC AABtNArAOO r KA) KAKOi r thu thacu ignosinthela uinacathotheca come H interpretationes lat. in R (tM mg.) et P 8 si\'C\' B3 uita V temporalia Pac, corr. m. 1 ?, temporalis H fort. recte, cf. Epit. 22, 5 9 prorogabatur B\', -retur corr. B3, propagaretur H, protpaga<retur V2 10 scieutia H non] ñ V2 )

160
argumentari nisus est, cur puta-rentur antiqui mille annos uictitasse.

aitenim, aput Aegyptios pro annis menses haberi, ut non solis per duodecim signa. circuitus faciat annum, sed luna, quae orbem illum signiferum triginta. dierum spatio lustrat. quod argumentum perspicue falsum est: nemo enim tunc millesimum annum trans-

gressus est, nunc uero qui ad centesimum perueniunt, quod fit saepissime, mille certe ac ducentis mensibus uiuunt. et auctores idonei tradunt ad centum uiginti annos perueniri solere.

sed quia ignorabat Varro cur aut quando esset uita hominis deminuta, ipse deminuit, cum sciret, mille et qua.drmgentis mensibus posse hominem uiuere.