Epitome Divinarum Institutionum

Sibylla (Erythraea) quoque deum dicit ducem omnium a deo factum, et alia deum dei filium esse noscendum, sicut ea quae in libris posui exempla declarant.

hunc prophetae diuino spiritu pleni praedicauerunt. quorum praecipue Solomon in libro Sapientiae, item pater eius caelestium scriptor hymnorum, ambo clarissimi reges, qui Troiani belli tempora CLXXX annis antecesserunt, hunc ex deo natum esse testantur.

huius nomen nulli est notum nisi ipsi et patri, sicut docet Iohannes in Reuelatione. Hermes ait non posse nomen eius mortali ore proferri.

ab hominibus tamen duobus uocabulis nuncupatur, Iesus, quod est saluator, et Christus, quod est rex: saluator ideo, quia est sanatio et salus omnium qui per eum credunt in deum, [*](INSTITUTIONES 1] IV 8, 16. 2] hic de Platone locus non est in Instit. 3-10] IV 6, 4. 10-13] IV 6, 5. 13 (prophetae)] IV 6, 3. 14 s. Solomon] IV 6, 6-8. 14-16] IV 8, 13 s. (-hymnorum). 17 s. (huius-patri) 19 s. (Hermes)] IV 7, 2. 3 (ovi -).a),r,A,wac). 17 s.] locus non est in Instit. 20-714, 3] IV 7, 4—8; 12, 6 (Iesus-saluator). 9. ) [*](AUCTORES 1] Io. 1,3. 2 Plato-locutus est] secundum interpretationem illam locorum Epinom. 986 C *al xt[i.as — S-jvata et Ps.-Platon. epistul. VI 323 C s. raurrjv tf(v EniaroXrjv—sOBatfjiovDv, quae est ap. Euseb. praepar. euang. XI c. XV 7 s.; cf. Iustinum apolog. I pag. 92 E - 93 C uerba ÈZ laaEV auiov EV TW \' r.CX\'l\'t{ ut Platonis (cf. Tim. 36 B s.) explicantem. 4] cf. ad Inst. IV 6, 4. 10 Sibylla] frg. 16. 11 alia] VIII 329. 17] Apocal. 19, 12. 19 Hermes] cf. ad Inst. IV 7, 3. ) [*](TJ 1 ipsum et ipso suspecta ut ex Vulg.; cf. ad Inst. IV 8, 16 2 filosofus T 4 grecis T ad hunc locum cf. Inst. IV 6, 4 5 uocare Da coni. xaXsTv Inst., uocari T 10 sybilla T Erythraea addidi, cf. Inst. IV 6, 5 13 profetae T 14 precipuae T 15 celestium T scribtor T 17 est Da, esse T )

Sed ne qua forte sit aput te haesitatio, cur eum qui ante mundum ei deo natus sit Iesum (Christum; appellamus, qui ante annos CCC natus ei homine est, rationem tibi breuiter exponam.

idem est dei et hominis filius. bis enim natus est: primum de deo in spiritu ante ortum mundi, postmodum in carne ei homine Augusto imperanto. cuius rei praeclarum et grande mysterium est, in quo et salus hominum et religio summi dei et omnis ueritas continetur.

nam cum primum scelerati atque impii deorum cultus per insidias daemonum inrepserunt, tum penes solos Hebraeos religio dei mansit, qui tamen non lege aliqua, sed traditum sibi per successiones cultum patrio more tenuerunt usque ad id tempus, quo de Aegypto exierunt Moyse duce primo omnium prophetarum, per quem illis lex est a deo inposita. hi, qui Iudaei sunt postmodum nominati, seruierunt igitur deo uinculis legis obstricti.

sed idem paulatim ad profanos ritus aberrantes alienos deos susceperunt et derelicto patrio cultu insensibilibus simulacris immolauerunt.

propterea deus prophetas ad eos misit diuino spiritu adinpletos, qui illis peccata exprobrarent et paenitentiam indicerent, qui secuturam ultionem minarentur ac denuntiarent futurum, si in isdem delictis perseuerassent, ut alium mitteret nouae legis latorem, ut ingrato populo ab hereditate summoto aliam sibi plebem fideliorem de exteris gentibus congregaret.

illi autem non modo perseuerarunt, uerum etiam eos ipsos qui mittebantur interfecerunt. itaque [*](INSTITUTIONES 7-9] IV 8, 1 s. 11-13] n 16. 13—17] IV 10, 5 s. 17 s. (Iudaei)] IV 10, 14. 19-21] IV 10, 11 s. 21-27] IV 11, 1 s. 27 s.] IV 11, 3. 28-715, 3] IV 11, 7. ) [*](T] 4 hesitatio T 5 Christum add. Pf, cf. c. 37, 9 appellemus Pf uirf 7 brebiter T 9 carnem T homine (hom del. et corr. m. 2) T 10 preclarum T 12 adque T 13 hebreos T 16 prophetarum T 17 inposita, iique (, qui cum T, sed om. ii Pf)-nominati. Pf et Da hii (h aut add. aut renouauit m. 2) T 20 insensirbillibus T2 21 profetas T 22 exprob*arent (r er.) sic T 23 penitentiam T 25 noue T ut] et Pf )