Tractatus mysteriorum

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers. S. Hilarii episcopi Pictaviensis opera (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 65.4). Feder, Alfred, editor. Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1916.

Unde igitur haec conuersio uoluntatis est? et cur dissentit a se hominis affectus, nisi quod sermo scripturae et ad rerum efficientiam et ad spei expectationem temperatur? sollicitudinem [*](f. 1.7v) interrogantis! de affectu patrio habuit, demutationem benedictionis de spiritali scientia abnegauit.

illic rem naturae egit, hic praeformationis ordinem tenuit; illic pater in primogeniti sanctificatione sollicitus est, hic in benedictione populi iunioris prophetae spiritu perseuerat.

et rem gestam historia loquitur et spem praefiguratam suus ordo non deserit. sed ne in eo quidem prophetica ratio cessauit; quin peccator et prior populus benedictionem populi iunioris posset 30 sperare, si crederet.

omnibus enim patet aditus ad salutem et iter [*](1 Gen. 27, 21 5 Gen. 27, 22 11 Gen. 27,37 15 Gen. 27, 39 sq. ) [*](1 si tu si tu tduae priorcs uoces eras.)A 3 esset del. Lin 8 et] add. offerens Gam ut benedicatur (benedicat sibi uel se Fed) ingerente Lin ut benedie ∗∗∗∗∗∗ (c. 6 litleTae eras.) in gentem A ut benedicat in gentem Gam ut benedicatur gerente Pit; cj. injra 14: ut se benediceret (Uulg. Gen. 28, 38: mihi-benedieas) ei Hilar. in ps. 118 Satnech 6 p. 491, 3: his-se ingerentibus J6 desusum (r s. alt. s m3)A 20 dissentita se A 27 hystoriaA )

22
uitae non molestiis suis, quae utique nullae sunt, sed arbitrii nostri iure difficile est. ad consequendam enim dei misericordiam humanae uoluntatis est mora, quod ex hoc ipso, quia de Esau est, sermone fit cognitum. benedici enim se poposcerat, sed pater spiritali motu

instinctus eum et saeculo reliquit et gladio permisit et seruituti fratris addixit. sed ne haec in perpetuum et sine reditu paenitentiae decreta existimarentur, benedictionem, quam postulabat, in id distulit, cum iugum eius dominaturi fratris deposuisset a collo suo. sui ergo relinquitur iuris iugum deponere, quia unicuique ad fidem ius propriae uoluntatis est liberum benedictione tum digno, cum se in fidei libertatem ex inreligiositatis seruitute transtulerit.

DE MOVSE.