Collectanea Antiariana Parisina

Illud autem esse cognitum cunctis oportet nullam umquam aduersus Marcellum praeter eam, quae Sardicensibus est dissoluta sententiis, deinceps synodum fuisse contractam neque tum, cum de Fotino decretum ab Occidentalibus est et ad Orientales relatum, aliquod in cum expressum fuisse iudicium, sed homines mente callidos, ingenio subtiles, malitia pertinaces, occasionem reuoluendi eius, quod Athanasii absolutione est dissolutum, quaesisse iudicii et rescribentes de Fotino Marcelli mentionem uelut institutionum talium magistri addidisse, ut emortuam de Athanasio ipso iam tempore quaestionem et ueritatis iudicio consepultam rursus in publicam recordationem causae nouitas excitaret et subrepens [*]( 18—147, 19 cf. Sulpic. Seuer. chron. II 37 ) [*]( 2 ueniam A 4 litto A 5 inter Cy iter A Sirmium y n wmprehensus y 7 abscissus Cy nc] nec Cy 8 admoueri Fab amoueri Cou uidetur cxcidissc descriplio symboli Sirmiensis atque inilium refutationis eiusdem 0 quem] que A 10 sententiā A 11 erant A A in mg.: scs athanasius postea qua cognou marcellu preue sentire, a communione separet 13 sua communi- oneCy 16 proptum A efficere Cm1 21 dissoluto A 22 tunc (tum Fed) cum deSlCouhuc unde (uidetur ortum ex tu cum de) AC 23 re latum A cst relatum γ 24 suptiles A 26 uelud A 27 emortuam Fed emortura A mortuam. Cy 28 rnrsus om. y 29 subripens A , )

extat autem in superioris epistulae corpore Marcellum ab Arrianis occasione libri, quem de subiectione domini Christi ediderat, una cum Athauasio fuisse damnatum. docetur etiam recitatione eiusdem libri innocentem deprehendi. falsitatem quoque iudicii Arriani extantis adhuc libri fides arguit. de Fotino autem tantum, sicuti mos poscebat, ad Orientales epistulae fiunt non iniuria extorquendi, ut nunc agitur, adsensum, sed instruendae uniuersorum scientiae consuetudine.

Sed cur abnegatae Marcello communionis Athanasius reus esserescribitur ? numquid propter libri uitium Marcellus abstentus est? testes ipsi sunt ex institutis eius Fotinum peruersitatis istius initia sumsisse. nam negata sibi ab Athanasio communione ingressu sese ecclesiae Marcellus abstinuit. ita communio cum eo inita fidem de subiectione (et) traditione regni docet, negata rursum prauitatem doctrinae alterius ostendit.

ac sic utrumque uiri istius iudicium caret culpa, cum in data communione synodi sit secutus adsensum, in abnegata uero ipso se Marcello abdicante olo sine ulla synodi auctoritate. uerum omnis ista alterius causae et doloris est quaestio. et quamquam conceptis iam diu in Athanasium odiis suis satisfiat, in maiorem tamen sceleris gradum molitio tanta procedit.

Nam tertius mihi locus praestat, ut fidem, quam epistulae primordio condiderunt, fraudulentam, hereticam et uerbis blandientibus ueneno interiore suffusam esse demonstrem.