Tractatus super psalmos

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers. S. Hilarii Episcopi Pictaviensis Tractatus super psalmos. (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 22). Zingerle, Anton, editor. Prague, Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1891.

Quorundam psalmorum absoluta intellegentia est, quorundam obscurior sensus est; diuersitatem utramque adfert diuersitas prophetiae. per multa namque et uaria genera sermonis ad agnitionem dei hominem spiritus sanctus instituit. nunc sacrament-orum occulta per naturas et conparationes hominum conprehendens, nunc fidei simplicitatem uerborum absolutione conmendans, nunc uitae ordinem praeceptorum ueritate confirmans, nunc quid prouidendum sit et cauendum per personam prophetae, qui psalmum scribat, ostendens: ut per hanc multiplicem et diuitem copiam doctrinae, per quasdam partes et incrementa discendi totius Intellegentise sedificatio conparetur. et erit nobis psalmus positus in exemplum, cuius superscriptio talis est: in finem pro occulta filii, psalmus Dauid. itaque per naturam eorum, quae et occulta et in fine sunt, quaerenda est psalmi intellegentia.

Psalmus inscriptus non est in finem pro occulta filii, nisi tantum in id, ut, ex quibus psalmus ipse consisteret, nosceretur. omnia autem, quae ad titulum sermonis adduntur, ex quibus sermo sit initus, testantur. non enim conuenit, ut in sermone aliud sit, aliud in titulo, quia titulus uelut index eorum est, de quibus scribitur. uerbi igitur eius, quod in fine dicitur, ratio est intellegenda. in fine est, ultra quod nihil est, [*](1 loh. V, 24. ) [*]( 1 est om. It. Explioit psalmuB II incipit de titulo noni psalmi feliciter rr Finit psalmns II. incipit - - - XIII R 5 in finem — Dauid del. V filii om. r 6 quorundam ex quorumdam V 7 utraque r utique b 8 namque ex quae corr. m. 2 V 10 et ex et et m. 2 V comparationem rb . omnium conpraehendena V 12 praeoeptorum ex praeciceptorum corr. m. 1 V 15 quasdoam corr. m. 1 V 16 dis- 11 . cedi (corr. m. 2) V 17 nobis sup. lin. a m. 2 V 18 pro ocoulta Vr qf. Neue Formenl. II, 784 Sabatier II, 20 19 et fine V 91 insoribtus eet (eat tup. lin. a m. 2 V 24 testantur ex uestantur m. 2 V 26 nelnt ex ueluti V 26 e rum (corr. m. 2) Y eat om. V 27 niohil r. )

76
in fine est, quod praesens tempus excedit; quia finis ex omnibus, non ex fine omnia: desinunt enim in ea cuncta, et est quoddam rei actae dictaeue postremum; et nisi in ea totius uniuersitatis postremitas erit, non erit finis; quia necesse est non esse ultimum, quod ultra se habeat aliquid postremum. ex quo intellegendum, quotiensque titulus habet in fine, non praesentia in his, sed ultima contineri. occulta autem sunt. quae abscondita et latentia sunt, quaeque reconditis et inaccessibilibus et inperspicabilibus occulantur sintque ei tantum, qui condiderit, conperta, aut nisi cum aliquibus cognoscenda protulerit. ergo psalmus inscribitur in finem pro occultis. et quia ex natura rerum, quid Intellegentise) in nominibus finis occultorumque sit, uidemus, res ipsas, quae in fine atque occultis sint, conuenit explicari.

Et de his quidem testis est nobis beatus apostolus Paulus ita dicens: prout legentes potestis intellegere intellectum meum in sacramento Christi, quod aliis temporibus non est cognitum filiis hominum, sicut nunc reuelatum est. et rursum: mihi minimo omnium sanctorum haec gratia data est in gentibus, euangelizare inuestigabiles diuitias Christi et inluminare, quae sit distributio sacramenti eius, quod abs conditum est a sseculis in deo. hoc est igitur occultum, de quo et dominus ait: non est absconsum, quod non cognoscatur. neque opertum. quod non reuelabitur. sed psalmus occulta continet, non occultum. recte ita: nam consequentia docent plura fuisse, non unum. est enim occultum, deum salutis humanae causa non in caelesti gloria et claritate nominis sui adfuisse, sed [*]( 16 Epbes. III, 4. 19 Ibid. 8, 9. 24 Matth. X, 96. ) [*]( 51 enim sup. hn. a m. 2 V in ea V cf. Neue Formenl. 1,672 in eo rb & est ex in est corr. m. 2 V 8 aptae Vr dictaeuae ex dictaeq. m. 2 V et ex at m. 2 V 6 esse sup. lin. a m. 2 V 6 quotiensque V cf. quae dixi Acad. p. 29 quotiescumque rb titulos habent r 9 aintque ei V in quae et r 10 protulerint Vr 18 uidemus scripsi aedemne V aedem' r et deinde b edidimus coni. Bened. in adn. cf. Acad. p. 93 15 apostolus sup. lin. a m. 2 V Paulua om. rb 19 releuatum V miohi r 24 eat ergo rb 25 abcdaum V 29 caelesti ex caelestia m. 1 V. )

77
formam humani corporis induisse. est et occultum, naturam in eo carnis humanae non ex communi originis genere induisse, sed extitisse ex uirgine et editam uirgine fuisse et absque nascendi initio procreatam. est occultum, eum, qui mortuus sit, ex morte uixisse, gloriam inmortalitatis ex corpore resumentem. sed non is quidem finis est.

Finem autem non uelut quendam rerum occasum, sed decurrentium modum consummationemque significat; neque ut in abolitionem desinatur, sed ut in quendam manendi terminum ea. de quibus agitur, collocentur. quis ergo hic finis sit, id est quse rerum omnium absoluta perfectio et quae absconsa sit, beatus apostolus ad Corinthios ita loquitur: quomodo enim inAdam omnes moriuntur, sic et in Christo omnes uiuificantur. unusquisque autem suo ordine: primitse Christus, deinde qui sunt Christi, qui in aduentu eius crediderunt; deinde finis, cum tradiderit regnum deo patri, cum euacuauerit omnem principatum et potestatem. oportet enim illum regnare, donec ponat omnes inimicos sub pedibus suis: deus enim omnia subiecit sub pedibus eius. nouissima inimica deuicta est in eo mors. cum uero dixerit: omnia subiecta sunt, absque eo, qui subiecit illi omnia, tunc ipse subiectus erit illi, qui sibi subiecit omniautsit deus omnia in omnibus. hic igitur est finis occultis, mortuorum resurrectio, sanctorum clarificatio, malitise dominantis abolitio, mortis interitus; et per hoc Christi regnum patris quoque dei regnum: his enim gestis postquam filio erunt a patre uniuersa subiecta, non ut per subiectionem regni adimatur aeternitas, sed ut nos [*]( 12 I Cor. 15, 22-28. ) [*]( 3 et editam fuisse V et absque nostro nascendi Bened. In adn. 8 consummationemque ex consammationem quae m. 2 V 10 id est o quae V id q r item quae b 11 et quam b abconsa V 14 rdine corr. m. I V 19 inimicos ex inimicos suos corr. m. 2 V (cf. Nou. Test. Vat. Tischend. 147o) 21 cum uero indixerit omnia sup. lin. a m. 2 V [de indixerit cf. Acad. p. 22) 22 subiecta sunt ei r 24 ut eit deus omnia om. r 25 sanctorum glorifioatio b 27 dei et regnum rh 29 subiectionem ex snbreptionem corr. m. 2 V sed nos (om. ut) Yr. )

78
clarificatos et inmortalitate coopertos et in corporis sui gloriam conformatos in regnum patris inducat, iam cohereditate sua dignos, iam in familiam patris adsumptos, iam bonorum eius gloriaeque participes, ut patri conregnet in nobis sitque deus omnia in omnibus, cum subiectione oboedientise in diuinam naturam humanae adsumptionis absorbeatur infirmitas. aeterna haec igitur per filium laus patri deo debita est, suscitatis omnibus, qui ab Adam usque ad regni tempus per fidem uixerint, et caelesti habitu a corpore transfiguratis, et iniquitate malitise omnis ablata, et diabolo in poenam aeterni ignis addicto, et de memoria hominum nomine eius exempto: haec in psalmo occulta cantantur, hsec consummato fine celebrantur. et quia filius futurorum omnium conscius est, haec tamquam iam perfecta laudantur, quia in eo et apud eum et per eum omnia sunt: ipsi gloria in saecula saeculorum. amen.