Epistulae

Ennodius, Magnus Felix

Magnus Felix Ennodius. Magni Felicis Ennodii Opera Omnia (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 6). Hartel, Wilhelm, editor. Vienna: Gerold, 1882.

XX. ENNODIVS AGNELLO.

Si ualerem uos corpore prosequi, uerbis abstinerem: at cum illa res ualitudine deficit, ista subcurrit. scit secretorum discussor, me et diuisum praesentia a uobis abesse non posse. proinde sollicitudinem uestram nuntio prosperitatis meae releuo et, propter quod concessum est epistolare commercium, uestram requiro, indicans honore salutationis inpenso puerum me ad suscipiendum caballum direxisse. tantum est ut talem mittatis, quem et uos dedisse clareat et ego pro honoris summa me gaudeam suscepisse. [*]( 1 uestre B neglictis B occassiouibus B ) [*]( XYIin. 5 omnes B 6 pare ista] per est B 8 offitia B 10 disperationis B inteposuisse B 11 petioaem B* 13 prelens B 15 respondit B - ) [*]( XX. 18 nos om. Sinn. ad B 19 ualitudini Lb subcurret B 20 presentia B 91 pinde L sollicitudi∗∗nẽ (udi in rae.) L meae prosperitatis LPTVb 22 nestmm b 24 cauallum B mittates B 25 qualem coni. Schottus 26 gau- diam B )

214
XXI. ENNODIVS BEATO.

Si possem scribendo delere paginam meam, multiplici hoc facere intentione procurarem. sed quia non est fas hominem non errare, ego ille canus, sed pater tuus, ne umquam prioris epistolae meae sis memor, exposco: sic te pater et patria talem, qualem per singulos dies omnibus protestor, excipiat. alienis scriptis credidi, ut stili mei inportuna festinatione morderem. tu feceras quod sapiens, qui soli domno Probo arcem tenenti inter doctos uersus meos relegeras, quod facere decuit. ego inportunus, qui alteri credere non debuissem, quantum uideo, frustra commotus sum. uade ergo ad domnum Probum (sic pater tuus uiuat, sic me, quem semper amasti, uiuentem audias), quia ista pene mortuus dictaui, et osculare illi genua pro me et dic illi de illo extremo uersu: Terentianus me induxit in illo exemplo, Sic fatur lacrimans, classique immittit habenas. omnia tamen, quae fuerunt digna correctione, praeuidit. saluto amore quo debeo. si euasero, emendo uersus ipsos et sic dirigo. nam litteras tuas, quas per infantem Rufinum direxisti, Iulio mense suscepi: unde me contigit nescire quod actum fuerat, ut taliter mouerer.

XXII. ENNODIVS FLORO.

Qui iustius prosperitatis meae cognoscit indicia, nisi qui sinceriter et indesinenter optauit? nec conuenit prius alterum [*]( 15 Terentianus Mannis 1951, Verge A. VI 1 ̃ ) [*]( XXT. 3 possim B 4 raprocurem L set B 5 pusemper tuus T 6 talem otn. L 7 protector T1 8 stili] simili B eum morderem fort. 9 artem Pb 10 uersos L meoe om. B religeras B docuit B1 14 iste L1 genua Tsb, ienua P, ianua BLT1 V, genas fort. 15 terentinus B 17 elassique immittit Ps (m mg.) b, mittit LPTY, mittet B abenas T, aninas B 18 tamen (a ex e? corr.) B 19 quod L uersus ipsos emendo LPTVb ipeus Bl derigo L1 21 contiget B quid T fu«erat B 22 mo..uerer L ) [*]( XXII. 24 fioro] liberio B 25 iustos B 26 senceri (eri in ras.) B )

215
desideria aliena cognoscere. ergo seruitio salutationis exhibito indico me caelesti beneficio, postquam cessauit humana curatio, mox sanatum: reuocauit me ad spem prosperitatis res illa, quia medici destiterunt. nunc gaudia uestra,, sicut de me aestimo, cognoscentes mecum laudibus prosequimini tanti beneficii largitorem et, si adhuc uos longior mora detinet, quam bene ualeatis litteris intimate.

XXIII. ENNODIVS FLORO.

Spectabilis uir Eleutherius in negotio suo, quod a domno praefecto audiendum Vicarius susceperat, ad amplitudinem uestram a me commendaticias sperauit, credens salua iustitia opem sibi integram posse subpetere, si meis apud uos iuuaretur alloquiis. rogo ergo honore salutationis exhibito, ut ei, si uere contra aequitatem laborat, manum medicam porrigatis, quia nefas est, ut in praeiudicio bonae causae prodesse sibi calliditas uideat quod molitur.

XXIIII. ENNODIVS FAVSTO.

Vsum suum benignitas uestra supra homines locata custodit. uere medicina est cura sanctissimi: nam uenerabilis conscientia deo semper insinuat quod requirit. digressis uobis acrior me calor exussit et ad omnem desperationem praecipitante diabolo [*]( 6 2 caleeti L curratio B 8 mox om. T me om. Sirm. 5 prosequi mi B ) [*]( XXIII. 10 heleutheriuB B a] ad B dno T 11 sasciol perat B 12 commendatitiae B, commendatias L sperauit] r* impetrauit Pb 13 subpeterea B iuberetur B 14 ne L 15 porrigatee B 16 pxaeiuditio B 17 mulitur B ) [*]( XXILIL 19 fausto ex floro V m. 1 21 scanctissimi B 22 requiret B 23 callor B exussit| (ussit in ras.) B et om. B homnem B dieperationem B praecipitanti (alt. i in ras.) B diabulo B )

216
uela patuerunt. uenit ad me medicus et dixit se quod faceret non habere. hinc mihi maior spes, quando homo cessauerit. continuo me cum lacrimis ad caelestis medici auxilia conuerti et domni Victoria oleo totum corpus, quod iam sepulcro parabatur, contra febres armaui. scit deus meus, mox adfuit magni militis imperator, et quod per testem eius idoneum poposci incunctanter obtinui. mox feruor ille aeterni frigoris procurator intepuit et hora nona, sicut legitur, Christo meo mandante discessit. scio orationis uestrae tempora, scio lacrimarum copiam in illo quoque momento iuuisse laborantem. ecce indicia uotiua non tacui: sed portitorum raritas desiderium commune suspendit. nam me multum iuuat releuatio uestra, quamuis a uobis minime, qui laeta respuistis, optetur.

XXV. ENNODIVS FAVSTO.

Mox ubi me gratia superna respexit et animam de iudicii caelestis uicinitate trepidantem concesso, ut melioraretur, uiuendi laxauit spatio, magnitudini uestrae beneficia per litteras diuina non tacui. uere cessantibus medicis illius, qui innocentia et lacrimis emitur, medicina non defuit. credite, nisi mihi subuenisset destitutio curantium, nil ualerem. nam quia aegrescebam hominum studiis, coepi neglegentia iam sanari. haec quidem prioribus intimata sunt: sed occasio praeteriretur, adieci, sperans obsequio salutationis oblato, ut me de prosperitatis uestrae, de qua pendeo, (statu) subleuetis alloquiis. [*]( 1 mendicus L facere B 2 haber B spes] i do T add. 8. l. m. 2 4 oleum B sepulcbro LPTV 6 teste (fit uid.) B 7 optenui B 8 ora B criato B, domino Pb 9 diacesMsit (alt. s m ras.) L uestre B cupiam B 10 quoque tempore Y iubisse B 11 set (t in ras.) L 12 iubat B ......quamuis scripsi, quam BLV, qua T, quae Pb a om. B menime B 18 reepoistes B optatur T ) [*]( XXV. 16 ubique (que deletum) B 18 magnitudini∗ uestre B 20 et om. B emittit otio currantium (medicina-destitutio om.) B 21 namquia nam quia B 22 egri6oebam B per negligentiam Pxb 24 adieci Sirm., adie BPTVb, adie. L oblato B in ras. 25 uestre B statu addidi, om. libri )

217

XXVI. ENNODIVS AVIBNO.

Necesse est, ut qui desiderat scripta uestra non taceat nec silentii exemplum tribuat qui qui alloquium. iuxta orationum uestrarum suffragia, quos innocentia et deuotio deo nostro facit acceptos, meliorem me esse iam sentio, desiderans honorificentia salutationis inpensa quam bene ualeatis agnoscere, quia post receptam salutem unicum est solacium bono uestrae prosperitatis adtolli.

XXVII. ENNODIVS BARBARAE.

Quamuis adhuc inter extrema sim positus et pro peccatorum meorum mole domni mei beneficia, dum mereor in longum conteri, non sequantur, reuerentiae tamen uestrae obsequiis quod debet pendens anima non omisit. paene iam uocatur ad iudicium et adhuc suspicit in hac luce quos coluit. quam uera est illa sententia, quod sanctus affectus nec morte pereat! ergo, domina mea, seruitiis uos debitae salutationis prosequens rogo, ut agnitis quae circa me geruntur pro illo quo omnibus eminetis et sanguinis nitore et conuersationis radiis, domno meo apostolo et ceteris eius fratribus subplicetis, ut per eos exorata dei potentia clementiae suae, quae tarda esse non solet, beneficia non refrenet.