Ad Demetrianum

Inde est enim quod nemo nostrum quando adprehenditur reluctatur nec se aduersus iniustam uiolentiam uestram quamuis [*]( 10 Ex. 22, 20. 11 Es. 2, 8 sq. ) [*]( 4 interrogationes R 5 licet ex hic et B prestrigias W illas om. 8 6 celerare 8 7 menti Rl 8 non] nolle v 10 dom B 12 incnrnatns v 15 captina v corpore B 18 deum Bs snsum scripei, suum SRW1, tuum W2 19 erige WRv dom 8 22 ipsam R 24 ut] et 8 cognoscas B 27 pater filium v 30 enim om. v et nemo W 31 iniustam om. V )

nimius et copiosus noster populus ulciscitur. patientes facit de secutura ultione securitas. innocentes nocentibus cedunt, insontes poenis et cruciatibus acquiescunt certi et fidentes quod inultum non remaneat quodcumque perpetimur quantoque maior fuerit persecutionis iniuria tanto iustior fiat et grauior pro persecutione uindicta. nec umquam impiorum scelere in nostrum nomen exurgitur, ut non statim diuinitus uindicta comitetur. ut memorias taceamus antiquas et ultiones pro cultoribus Dei saepe repetitas nullo uocis praeconio reuoluamus, documentum recentis rei satis est quod sic celeriter quodque in tanta celeritate sic granditer nuper secuta defensio est ruinis rerum, iacturis opum, dispendio militum, deminutione castrorum. nec hoc casu accidisse aliquis existimet aut fuisse fortuitum putet, cum iam pridem scriptura diuina posuerit et dixerit: mihi uindictam, ego retribuam, dicit Dominus, et iterum Spiritus sanctus praemoneat et dicat: ne dixeris: ulciscar me de inimico meo, sed expecta Dominum ut tibi auxilio sit. unde clarum est adque manifestum quia non per nos sed pro nobis accidunt cuncta ista quae de Dei indignatione descendunt.

Nec ideo quis putet christianos his quae accidunt non uindicari, quod et ipsi uideantur accidentium incursione perstringi. poenam de aduersis mundi ille sentit cui et laetitia et gloria omnis in mundo est. ille maeret et deflet, si sibi male sit in saeculo, cui bene non potest esse post saeculum, cuius uiuendi fructus omnis hic capitur, cuius hic solacium omne finitur, cuius caduca et breuis uita hic aliquam dulcedinem computat et [*]( 14 Rom. 12,19 (cf. Dent. 32, 35). 16 ProD. 20, 22. ) [*]( 1 noster sic V, noster sit v 4 remanet W maioreiS 5 et iustior Rv fietTT 7 exurgiturom.ii non] nos R uindicta nostraJJ cometetur S 8 memorias ta desinit S 9 repetita W uocis] doces 22 10 quodqueJ quoque MR 11 rerum WMBV, aerum R (a in ras.), regum v 12 diminutione B, dil notione R 13 fortuitum] postremum R iam] tam R 14 uindicta W 16 praemonet Ml dicet Ml dixeris] dicas M ulciscor 22 me M 8.1. m. 2 17 dfi R anzilior sit 22, auxilietur M 19 dignatione MB 20 christianis W his] iis v accedunt Ml 21 et om. M incursatione v 22 sentiet R 23 male sit) malent R 24 esse W 8. I. m. 2 26 breuis uita] orem suita R et] ad fort. uoluptate B )

uoluptatem, quando istinc excesserit poena iam sola superest ad dolorem. ceterum nullus his dolor est de incursatione malorum praesentium quibus fiducia est futurorum bonorum. denique nec consternamur aduersis nec frangimur nec dolemus neque in ulla aut rerum clade aut corporum ualitudine mussitamus. spiritu magis quam carne uiuentes firmitate animi infirmitatem corporis uincimus. per ipsa quae uos cruciant et fatigant probari et corroborari nos scimus et fidimus.