Institutiones

si proprium aliquid non fuerit quo cura corporis ualeat adhiberi, misere esse moriendum. ipsum etiam uestimentum non sufficere quod praebetur, nisi procurauerit [*]( 15] I Tim. 6,10. ) [*]( 1 uolumtatis H fylargiriae L 2 instrictu H1 6 sanitatum L remedia concedunt H 7 qui] quia L his ipsis H quoa AG&L: quae S2HTv 11 non distinguit H dispectusque AG2H2L1 12 poasiderit AL1S1 15 fomis ALI 16 est post malorum om. AH1 filargiria H fylargiria L 17 VI H possoderit (possiderit H1) monachi Hc 18 eam L exiguam LI 20 aliquit Lx 2l quaeritur AH1L 25 monasterii om. AHT: rasura longior in L negligentiam G1 26 si proprium si L 27 morieodum fame H )

itaque cum huiuscemodi cogitationibus laqueauerit mentem, qualiter unum saltim denarium adquirere possit excogitat. tum peculiare opus, quod exerceat abbate nescio, sollicita mente perquirit. quod uendens clam et optato tandem potitus nummo, qualiter eum dupbcot, acrius uehementiusque torquetur, ubi reponat cuiue eum credat ambiguus. deinde quid ex eo coemere qualique illum commercio ualeat duplicare, cura grauiore distenditur. cumque illi et hoc ei uoto cesserit, auidior fames adcrescit auri tantoque uehementior suscitatur, quanto etiam summa lucri maior adponitur. cum pecuniae etenim incremento rabies cupiditatis augetur.

tum deinde uita longaeua promittitur, senectus incurua, infirmitates diuersae atque prolixae, quae, nisi maior summa in iuuentute fuerit praeparata, tolerari in senecta non possint. agitur itaque infelix anima serpentinis nexibus obligata, dum materiam male concretam nequiore cura concupiscit augere, pestem sibi qua dirius inflammetur ipsa parturiens, totaque lucri cogitatione possessa nihil aliud respicit cordis intuitu quam unde pecuniam parare ualeat, per quam possit de monasterii disciplina quantocius euolare, nullam exhibens fidem, ubi potuerit nummi spes aliqua refulgere.