Institutiones

Ideoque humani generis creator et conditor deus, opificii sui naturam prae omnibus emendationemque cognoscens, illic curam adhibuit medicinae, unde causas morbi principaliter nouerat emanare quicumque, inquiens, uiderit mulierem ad concupiscendum eam, iam moechatus est eam in corde suo. petulantes oculos notans non tam eos arguit quam illum interiorem sensum, qui officio eorum male utitur ad uidendum. cor namque est aegrum et saucium libidinis telo quod ad concupiscendum uidet, beneficium intuitus recte sibimet a creatore concessum suo uitio ad operum prauorum ministeria contorquens et in semet ipso reconditum concupiscentiae morbum contemplationis occasione producens. idcirco [*]( 211 Matth. 5, 28. ) [*]( 1 nullus HL 6 non distinguit H distinctionibus L 8 somnii HL 9 neglig. Gl 10 ora parturit H 11 reoonditus L febris H1L1 12 perduxit H 13 febris L 14 ualetudinegA ualitudinis L1 15 collegi H1 nOm. Ar neglig. 01 17 eseis saluti contrariis Lv humores L letais q us H* letalesque L 18 XI H opifici H* 19 emendationisque Å mendationesque T 20 principalis A 22 concupiscendam W mechatus \' H 28 nutans H 25 sauciatum H 28 ipsum A 29 occassione H )

ergo huic praecipitur salutare mandatum, cuius uitio pessimus languor uisus occasione procedit, non enim dicitur omni custodia serua tuos oculos, quos utique oportuit principaliter custodiri, si ex ipsis concupiscentiae prodiret affectus (nihil enim amplius oculi quam simplex animae praebent uisionis officium), sed dicit: omni custodia serua tuum cor, illi potissimum inposita medicina, quod ubique abuti potest oculorum ministerio.