Institutiones

Igitur eligendus est cibus non tantum qui concupiscentiae flagrantis aestus temperet minusque succendat, uerum etiam qui ad parandum sit facilis et quem ad coemendum oportuniorem uilioris pretii conpendium praestet quique sit con-uersationi fratrum usuique communis, triplex enim natm a est gastrimargiae, una quae canonicam refectionis horam praeueniri conpellit, alia quae tantummodo uentris ingluuie et saturitate quarumlibet gaudet escarum, tertia quae accuratioribus epulis [*](10]\tProu. 20,13 (LXX). 11] Iob 5, 2. 1 XXI H nouerimus... laborem euan, in C 2 possumus 2P 3 a nobis Lv inpendetur AG1 incassu C 4 contemplationis fine C 5 ad-flictiones . . . nequeamus om. L optinere A 6 non queamus H 8 nihil] nec J. 9 peecati] aliquid peccati A illo CALi: illo est H illa GIATo lOpernit. L 11 iob inquit G iob ait H 12 ira A 13 stultus est et H 14 inuidit H 16 indicens A hinc HlT libet GIIPLT probat illius cuius prosperitate A, mediis omissis 17 iuuidit U1 esse eum GLT: eum esse S esse H 19 XXII H elegendus H1 20 flagrantis AGST: flagrantes HL cf. 11,1\t21 sit om. H ad quem A 22 praeti H sit om. L 23 communus H1 est natura G 24 castrimargiae Lx praeuenire G7SHTv 25 tantum A inglubi§ H 26 adcuratioribus L1 accurationibus IP)

quidquid autem extra consuetudinem praesumitur usumque communem, ut uanitatis et gloriae atque ostentationis morbo pollutum antiquissima patrum traditio notat. nec quemquam ex his, quos merito scientiae ac discretionis enituisse peruidimus uel quos ad imitandum gratia Christi uelut splendidissima luminaria omnibus praelocauit, esu panis, qui apud eos uilis habetur* ac facilis, abstinuisse cognouimus, nec eorum quempiam, qui hanc regulam declinantes praetermisso panis usu leguminum uel holerum seu pomorum refectionem sectati sunt, inter probatissimos habitum aliquando conspeximus, sed ne discretionis quidem aut scientiae gratiam consecutum.

non solum enim ceteris inusitatas escas expetere monachum non debere decernunt, ne uidelicet cursus eius uelut in propatulo cunctis expositus inanis factus ac uacuus cenodoxiae morbo depereat, sed nc ipsam quidem ieiuniorum castigationem communem cuiquam facile patefieri oportere pronuntiant, uerum quantum fieri potest contegi pariter et abscondi. aduentantibus autem fratribus magis humanitatis ac dilectionis offerri debere uirtutem, quam continentiae districtionem et cotidiani propositi rigorem manifestari probabilius censuerunt, nec quid uoluntas utilitasque nostra seu desiderii ardor exposcat adtendere, sed quod aduenientis requies uel infirmitas exigit praeponere et gratanter inplere.