Institutiones

Haec igitur quam diximus carnalis superbia cum tepido ac male adrepto renuntiationis principio in monachi resederit mente, de pristino ac saeculari eum tumore ad ueram Christi humilitatem descendere non permittens primum inoboedientem eum reddit et asperum, deinde mitem atque adfabilem esse non patitur, aequalem quoque fratribus fieri communemque non sinit nec secundum dei ac saluatoris nostri mandatum spoliari terrenis [*]( 28] cf. Matth. 19, 21. ) [*]( 1 et ad] ob L paenitus CL optiaere G7 obtenere W 3 huc usque ... qua euan, in C quf L1 4 nostri ingenii H 5 dno H sufficiet CG1L1: surficiat G2HL2Tv 6 cognitum et L 7 praeliorum HL 9 in om. C fort. recte: cf. contra Nest. VI, 3, 1. 23, 1. Praef. ad Conl. part. 1, I. 5 12 collocati CGT labsu C suptilissimus C 13 quieuit Н1L1 delecere H supplantare CGL (non S) 17 crassiori H 18 supplantat, CG2L 20 pereclitari G1H3 22 XXV et haec ... carnalis su eaun. in C 23 arrepto GHL residerit CLI 24 mentem G3L eum om, H 26 eunt om L inmitem L3 adque C adfabilem GIT: affabilem rtll. ) [*]( 22* )

opibus nudarique concedit, et cum renuntiatio nihil aliud si nisi mortificationis et crucis indicium nec ualeat aliis in choari uel consurgere fundamentis, quam ut se non solum actibus huius mundi spiritaliter nouerit interemptum, etiam corporaliter cotidie credat esse moriturum, e contrario facit eum uitam sperare longaeuam, infirmitates proponit ei ei prolixas et multas, confusionem quoque incutit ac pudorem si nudus effectus alienis et non propriis facultatibus coeper ?? sustentari, persuadet etiam multo esse melius uictum indux mentumque sibi sua potius quam aliena substantia ministrari secundum illud scilicet, quod quemadmodum dictum sit hebitudine ac tepore cordis obtunsi ne intellegere quidem aliquando poterunt: beatius est magis dare quam ac cipere.i