Institutiones

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars I (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 17). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1888.

Dein procedens Miletum et exinde mittens Ephesum conuocansque ad se presbyteros Ephesiorum ecclesiae et dans eis praecepta, quemadmodum regere ecclesiam dei se absente deberent, ait: argentum et aurum nullius concupiui: ipsi scitis quoniam ad ea quae mihi opus erant et his [*]( 6] 1. c. 14. 11] Eph. 4,28. 18] Aet. 18,1-3. 27] Act. 20,33-35. ) [*]( 1 iudicariae H 3 obedire H 4 contemserit H 5 praecipit Hv cf. ad pag. 157, Ii 6 inquid H1 7 mitis L\' 8 saltpm H1 10 XVI H, m. G epistola G2H2L efesios ex effessios H ita om. G 11 praecipit v 18 exerceri H habes GT: ab pis L, om. H pnulus post haec H 19 inuenit H 20 iudeum codd. 21 adhcsit H 22 raset L: essent GHTt 23 erant G\'STr 24 XVII H, om. G dein G: deinde HLΤυ miletum G7: mileto G1H meleto L milito T effesum Gt eflesaum H 25 prae (pre-) sbiteros G1HL effesiorum G\'R 26 quemammodum L 28 ad om L )

188
qui mecum sunt ministrauerunt manus istae. omnia ostendi uobis, quia sic laborantes oportet suscipere infirmos ac meminisse uerbi domini Iesu, quoniam ipse dixit: beatius est magis dare quam accipere. graue nobis suae conuersationis reliquit exemplum, cum se non solum id operatum esse testatur, quod necessitatem sui tantummodo corporis expediret, sed etiam quod usibus eorum qui secum erant posset sufficere, his uidelicet qui cotidie necessariis ministeriis occupati nequaquam sibi parare similiter uictum suis manibus occurrebant. et sicut ad Thessalonicenses operatum se dixit, ut illis formam daret ad imitandum eum, et hic tale aliquid intulit dicens: omnia ostendi nobis, quia sic laborantes oportet suscipere infirmos, scilicet uel mente uel corpore, id est ut nostro potius labore sumptuque operis sudore quaesito et non de abundantiae cumulo seu reposita pecunia, sed ne de aliena quidem largitate ac substantia eos reficere festinemus.

Et hoc ipsum domini dicit esse mandatum. quoniam ipse, inquit, dixit, id est dominus Iesus: beatius est magis dare quam accipere. haec est inpertientis beatior largitas quam accipientis penuria, quae non de pecunia per infidelitatem uel diffidentiam reseruata nec de reconditis auaritiae thesauris inpenditur, sed quae de fructu operis proprii et pio sudore profertur. et idcirco beatius est magis dare quam accipere, quia, cum illius qui accipit hic qui tribuit habeat paupertatem, nihilominus labore proprio non solum [*]( 10] cf. II Thess. 3. 9. 12] Act. 20, 35. 18] 1. c. 24] L c. ) [*](4 est om. H1 dare magis H 5 reliquid G1 6 testetar L neces- I Bitatem HT: necessitate GILI ueceasitati G2L2υ 7 eipederit H eorum qui ... cap. 30 mil. alicuius propensius laborantis extant in C 8 possit L cottidie G 9 patrare H 10 taesalooic. H 11 daret et ad H talem Ls 12 aliquid] quid Gυ poat dicens in codd. et in r cap. 19 incipit (sed numerum om. GH) 14 sumptoque H sumtoque L 15 de om. L secure posita L 16 ne de) nec L 17 festinemus om. L 18 codd. et r note distinguunt esse mandatum dicit H 19 inquid GIH est post beatius om. L 20 haec codd.: hoc v 21 peouria] pecunia H 22 de om. L 23 thensauris C thesaurus L 24 dare magis H )

189
suae necessitati sufficientiam, uerum etiam quod tribuat indigenti pia sollicitudine parare festinat, duplici gi\'atia decoratus, quod et perfectam nuditatem Christi uniuersarum rerum suarum abiectione possideat et munificentiam diuitis labore suo exhibeat et affectu, hic quidem honorans deum de suis iustis laboribus et delibans ei de fructibus iustitiae suae: ille uero otii torpore et inertia resolutus indignum se etiam cibo panis apostoli probat sententia, contra eius scilicet interdictum otiosus eum non sine reatu peccati contumaciaeque praesumens.

Nouimus fratrem, cuius etiam nomen, si amplius aliquid ei hoc instructionis accederet, proderemus. qui cum in coenobio moraretur eumque necessitas coartaret, ut statutum operis pensum cotidie oeconomo traderet, ne in maiorem operis modum alicuius propensius laborantis tenderetur uel confunderetur exemplo, cum in coenobio quempiam fratrum uidisset ingressum, qui ardore fidei uellet aliquid amplius operis consignare, si clandestinis eum persuasionibus reuocare ab huiusmodi intentione minime potuisset, consiliis prauis ac susurrationibus ad transmigrandum exinde persuadebat: et quo eum facilius asportaret, se quoque iam olim multis ex causis offensum confingebat uelle discedere, si solacium itineris uel comitis repperisset. cumque eum ad consensum occultis obtrectationibus n*onasterii pellexisset, condicens ei horam qua de monasterio deberet. exire uel locum quo se praeueniens expectaret, ipse uelut ilico subsecuturus ibidem subsistebat, illoque iam pro discessus sui uerecundia non audente ad monasterium de quo aufugerat ulterius adgregari, inlex fugae eius in coenobio residebat. hoc unum exemplum de istiusmodi genere hominum [*]( 5J cf. Prou. 3. 9 (LXX). 8] cf. II Thess. 3, 10. ) [*](ecessitatisHc sufficientiae munerum etiam L 2 patrare H pliciter G 4 abiectionem C possedeat Hl 5 affectu GT: affeotum CHL 9 contumat. L 10 XVIII H, om. G nouimas ... nomen cuan. - C 11 institutionis H accederit Hl acciderit H2L proderimus L 12 cohartaret C 13 cottidie G- iuaioris L 14 laborantes L 15 quendam fratremL 16 ardorem L1 17 glandistinis W suassionibus L 19 et om. H 20 iam om. H 21 solatium GHL reperisset H 23 L25 subsequnturus ex subsequitur H 27 infetix L coeno- L resedebat H1 28 hominum genere H ) [*]( XVII Cass. 1. ) [*]( 20 )

190
pro incipientium cautione posuisse sufficiat, quo pateat euidentius, quanta mala otiositas secundum scripturae sententiam in monachi mente parturiat, uel quemadmodum corrumpant mores bonos conloquia mala.