Conlationes Patrum (Collationibus)

Itaque coenobiotarum disciplina a tempore praedicationis apostolicae sumpsit exordium. nam talis extitit in Hierosolymis omnis illa credentium multitudo, quae in Actibus apostolorum ita describitur: multitudinis autem credentium erat cor et anima una, nec quisquam eorum quae possidebat aliquid suum esse dicebat, sed erant illis omnia communia. possessiones et substantias uendebant, et diuidebant ea omnibus prout cuique opus erat. et iterum: neque enim [*]( 22 Act. 4, 82 25 1. c. 2, 45 27 1. c. 4, 34-35 ) [*]( 1 desiderat F efficatios FR 2 quam 0 4 segyptam F1 obtima OR 6 idque B omnis modis F1O 6 coenobitarum OR2 coenobiorum K 9 anachorit. F 10 eligere K1 18 disseramus KI 16 sequenda est F 18 pemenerit OR c 19 non distinguit K coenobitarum B (non 0) 20 ezstitit K 21 hierusolymis F geraBolimis B hierosolimis K ihrflm 0 22 discribitur OBK 23 cor unum Rν _24 possidebant 0 possedebat RK1 aliquit Bl dicebant FO - 27 prout ORK: etiam ut F )

talis, inquam, erat tunc omnis ecclesia, quales nunc perpaucos in coenobiis inuenire difficile est. sed cum apostolorum excessu tepescere coepisset credentium multitudo, ea uel maxime quae ad fidem Christi de alienigenis ac diuersis gentibus confluebat, a quibus apostoli pro ipsis fidei rudimentis et inueterata. gentilitatis consuetudine nihil amplius expetebant nisi ut ab inmolaticiis idolorum et fornicatione et suffocatis et sanguine temperarent, atque ista libertas quae gentibus propter infirmitatem primae credulitatis indulta est etiam illius ecclesiae perfectionem quae Hierosolymis consistebat paulatim contaminare coepisset, et crescente cotidie uel indigenarum numero uel aduenarum primae illius fidei refrigesceret feruor, non solum hi qui ad fidem Christi confluxerant, uerum etiam illi qui erant ecclesiae principes ab illa districtione laxati sunt.

nonnulli enim, existimantes id quod uidebant gentibus pro infirmitate concessum sibi etiam licitum, nihil se detrimenti perpeti crediderunt, si cum substantiis ac facultatibus suis fidem Christi confessionemque sequerentur. hi autem quibus adhuc apostolicus inerat feruor, memores illius pristinae perfectionis, discedentes a ciuitatibus suis illorumque consortio, qui sibi uel ecclesiae dei remissioris uitae neglegentiam licitam esse credebant, in locis suburbanis ac secretioribus conmanere et ea, quae ab apostolis per uniuersum corpus ecclesiae [*]( 11 1. c. 15, 29 ) [*]( 1 quodquod FO quodquot R1 enim] autem F 3 quaeuendebant om. F 4 diuidebantur FOR1K1 autem om. B 7 cum post apost. ezcessum OBKv 8 ea] et KI 9 alieniginis Kl 12 suffocaticiis R 13 adque FR 15 hierusolymis F in gerusolimis B iherosolimio 0 16 quotidie 0 indiginarum K1 18 hii FOBK 23 hii FORK 26 remissionis F1 remissiores K1 negligentiam FKl )

qui paulatim tempore procedente segregati a credentium turbis ab eo, quod a coniugiis abstinerent et a parentum se consortio mundique istius conuersatione secernerent, monachi siue μονἀςοντες a singularis ac solitariae uitae districtione nominati sunt. unde consequens fuit ut ex communione consortii coenobiotae cellaeque ac diuersoria eorum coenobia uocarentur. istud ergo solummodo fuit antiquissimum monachorum genus, quod non solum tempore, sed etiam gratia primum est quodque per annos plurimos inuiolabile usque ad abbatis Pauli uel Antoni durauit aetatem: cuius etiam nunc adhuc in districtis coenobiis cernimus residere uestigia.

De hoc perfectorum numero et ut ita dixerim fecundissima radice sanctorum etiam anachoretarum post haec flores fructusque prolati sunt. cuius professionis principes hos quos paulo ante commemorauimus, sanctum scilicet Paulum uel Antonium, nouimus extitisse: qui non ut quidam pusillanimitatis causa nec inpatientiae morbo, sed desiderio sublimioris profectus contemplationisque diuinae solitudinis secreta sectati sunt, licet eorum prior necessitatis obtentu, dum tempore persecutionis adfinium suorum deuitat insidias, heremum penetrasse dicatur.

ita ergo processit ex illa qua diximus disciplina aliud perfectionis genus, cuius sectatores anachoretae id est secessores merito nuncupantur, eo quod nequaquam [*]( 2 adque FRl 5 ab] ad F a (post quod) om. R apparentum F1 6 ipsius F monachi FOK: alnaxi∗ R 7 eeu F monaziantas F abnazontaic R monozontes K a om. OKv 9 quinobioti F cenobioti 0 Koinobiaτai R koinobia R 10 uocabantur F tolum OKv 11 solum] modo OKv 12 inuiolabile FRr: solum OK solum inuiolabile c ad om. OK 13 antoni ORantonii FR2K aetate F 14 sedere F resedere Kx . 15 V K 16 anachorit. F 18 memorauimns 0 Kv 19 extetisse F1OR1 exstitisse K pusillianim. K\' 23 herimum Rl eremum 0 24 quam Rv 25 anachoritae FOR )

de quibus etiam figuraliter dominus ad Iob: quis autem est qui dimisit onagrum liberum, et uincula eius resoluit? posui habitaculum eius desertum, et tabernacula eius salsuginem: inridens multitudinem ciuitatis, et querellam exactoris non audiens, considerabit montes pascuae suae, et post omne uiride quaerit. in Psalmis quoque: dicant nunc qui redempti sunt a domino, quos redemit de manu inimici, et post pauca: errauerunt in solitudine in inaquoso: uiam ciuitatis habitaculi non inuenerunt, esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit et clamauerunt ad dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberauit eos.

qaos etiam Hieremias ita describit: beatus qui tulit iugum ab adulescentia sua, sedebit solitarius et tacebit, [*]( 6 Hebr. 11, 37—38 11 lob 39, 5-8 (LXX) 17 Pe. 106, 2 19 1. c. 4-6 24 Thren. 3, 27-28 ) [*]( 8 herimi B1 5 herimo Bl eliae 0 elissei 0 helisei BK 6 adque B commemorat K2 c cireuienmt OK Vulg. 7 etin OKi et FB angastAti FK 10 in om. FR 11 iob FOK: iob ait B 12 posnit FOc 18 tabernaculum F 15 quexelam F\' considerabit (ϰατασϰέψεται) 0: considerauit FB Kv 16 quaerit; (ςητει̃) FOK: quaeret (ςητἠσει) JB 17 nunc om. B 19 etin inaquoso B 23 etiam om. F 24 iheremiae 0 hierimias B\' discribit Bl 25 aduliscentia FK. adoliacentia BK* )