Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

qui uero inmundis spiritibus imperare aut languentibus sanitatum dona conferre aut aliquod signum mirabile populis gestit ostendere, quamuis in ostentationibus suis Christi inuocet nomen, tamen alienus Christo est, quia humilitatis magistrum superba mente non sequitur. nam etiam cum ad patrem remeans quoddam ut ita dixerim conderet testamentum, hoc discipulis dereliquit: mandatum, inquit, nouum do uobis ut diligatis inuicem, sicut dilexi uos ut et uos diligatis inuicem, statimque subiunxit: in hoc cognoscent omnes quia mei estis discipuli, si dilectionem habueritis inuicem.

non ait csi signa atque uirtutes similiter feceritis\', sed si dilectionem inuicem habueritis, quam certum est nisi mites atque humiles seruare non posse. quapropter numquam monachos probos nec morbo cenodoxiae uacuos nostri maiores esse duxerunt, qui semet ipsos exorcistas coram hominibus profitentur et inter admirantium turbas hanc quam [*]( 2 1. c. 29 18 Ioh. 13, 34 20 1. c. 35 ) [*]( 1 inquid O 2 a] ex Π O 6 eBt ergo TIOv ipsa...7 fondamentum om. T 8 is 2: om. T, in II his erasum est his 8. l- m. 2 0 12 inperare 0 18 aliquot 27 aliqaid Π1O POpulo T 14 alienus] longe T 15 a om. 2 qui T 17 diadpulos Π1 dereliquid II derelinqait T1 derelinqaid 0 18 inquid 0 19 sicut] ut T nt et] et ut I at et.. inuicem om. T 22 in inuicem TO 23 in inuicem 0 habaelitis in innicem T 25 nec] sed T 26 dixerunt ΥΟ2ʋ ) [*]( XID. Cut. i. ) [*]( 28 )

434
vel meruerant uel praesumpserunt gratiam iactantissima ostentatione diffamant.

sed in cassum. qui enim innititur mendaciis, hic pascit uentos: idem autem ipse sequitur aues uolantes. sine dubio enim eueniet eis illud quod in Prouerbiis dicitur : sicut uenti et nubes et pluuiae manifestissimae sunt, ita qui gloriantur in dato falso. et ideo si quis coram nobis horum aliquid fecerit, non de admiratione signorum, sed de ornatu morum debet apud nos esse laudabilis, nec utrum daemonia ei subdita sint, sed utrum caritatis membra quae describit apostolus possideat inquirendum.

Et re uera maius miraculum est de propria carne fomitem eradicare luxuriae quam expellere inmundos spiritus de corporibus alienis, et magnificentius signum est uirtute patientiae truculentos motus iracundiae cohercere quam aeriis principibus imperare, plusque est exclusisse edacissimos de corde proprio tristitiae morsus quam ualitudines alterius febresque corporeas expulisse: postremo multis modis praeclarior uirtus sublimiorque profectus est animae propriae curare languores quam corporis alieni. quanto enim haec sublimior carne est, tanto praestantior eius est salus, quantoque pretiosioris excellentiorisque substantiae, tanto grauioris ac perniciosioris est et ruinae.

Et de illis quidem curationibus ita beatissimis apostolis dicitur: nolite gaudere quia daemonia uobis subiciuntur. hoc enim faciebat non eorum potestas, sed uirtus nominis inuocati: et idcirco monentur ut ex hac parte [*](2 ProT. 10, 4 5 Prov. 25, 14 (LXX) 10 cf. I Cor. 13, 4 aqq. 25 Luc. 10, 20 ) [*](1 praeaumseruut 2 iactantissimam Π1 3 pasoet 7IT poscit Ol 4 sequetur 2 euenit T eis} illis 27 5 pronerbis 0 5 et pluaiae et nubes T 6 gloriatur T 7 aliquit Π (Σ) 9 aput UO subiecta ΠΥΟʋ 12 VII (sic) 0 13 luxoriae Π1Υ1 inmundis Π1 15 coercere T cohibere Πʋ 16 excusisse T 17 ualetudines ΣΟ ualitudinis Π2 18 posttremo Z 19 wt om. Π 20 langores 0 quantum T 22 ac] et Z pemit. ΠΥ 24 VIII 0 25 subioiuntur uobis T 27 inuocata T )

435
aihil sibi beatitudinis aut gloriae audeant uindicare, quae dei tantum potentia ac uirtute perficitur, sed ex illa uitae suae cordisque intima puritate, ob quam nomina eorum inscribi merentur in caelis.